Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Olympische Zomerspelen 1952

De Olympische Zomerspelen van de XVe Olympiade werden in 1952 gehouden in Helsinki, Finland. Helsinki werd verkozen boven Amsterdam en vijf Amerikaanse steden op 21 juni, 1947 op het veertigste IOC-congres. De spelen waren eerder in 1940 toegekend aan Helsinki, maar deze konden vanwege de Tweede Wereldoorlog geen doorgang vinden.

Spelen van de XVe Olympiade
Olympische Zomerspelen 1952
Locatie Vlag van Finland Helsinki, Finland
Deelnemende landen 69
Deelnemende atleten 4925 (4407 mannen, 518 vrouwen)
Evenementen 149 in 17 sporten
Openings­ceremonie 19 juli 1952
Sluitings­ceremonie 3 augustus 1952
Officiële opening door President Juho Kusti Paasikivi
Atleteneed Heikki Savolainen (gymnastiek)
Olympische vlam Paavo Nurmi en Hannes Kolehmainen (atletiek)
Vorige Spelen 1948: Londen (Verenigd Koninkrijk)
Volgende Spelen 1956: Melbourne (Australië)
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Sport

Hoogtepunten

bewerken
  • Het Finse publiek reageerde zeer enthousiast toen de Finse atletiekhelden Paavo Nurmi en Hannes Kolehmainen samen het olympische vuur ontstaken.
  • Voor het eerst deed er een team van de USSR mee aan de Spelen. Het eerste goud werd gewonnen door Nina Romasjkova bij het vrouwen discuswerpen. Het USSR vrouwen gymnastiekteam begon haar reeks van acht achtereenvolgende overwinningen.
  • De Finnen wilden alle geschillen met de Sovjet-Unie uit de weg gaan en gingen in op alle eisen van de Sovjets: er werd een apart olympisch dorp voor hen gebouwd in Otaniemi en ze beschikten over een apart trainingsstadion. De eerste contacten tussen de Sovjets en de andere atleten verliep zeer stroef, maar toen de Amerikaan Bob Richards het polsstokhoogspringen won met 4 meter 55 waren de Sovjets de eersten om hem geluk te wensen en te omhelzen. Vanaf dan was het ijs gebroken en de verbroedering was een feit.
  • Nadat ze bij de spelen van 1948 niet mee mochten meedoen, waren Duitsland en Japan voor het eerst weer uitgenodigd. Voor Duitsland namen alleen atleten uit de Bondsrepubliek deel aan deze Spelen.
  • De regels bij de paardensport werden aangepast zodat ook niet-militairen deel konden nemen. Ook vrouwen waren niet langer van deelname uitgesloten. De Deense Lis Hartel werd de eerste vrouw die een medaille wist te winnen.
  • Het zijn de Spelen van Emil Zátopek met driemaal goud: de 5000 meter, de 10.000 meter en de marathon. Niemand had echter de deelname van Zatopek op de marathon serieus genomen, aangezien hij nog nooit aan zo een wedstrijd had deelgenomen. Op training had hij echter wel al meerdere malen deze afstand gelopen. Het gevolg was dat ook op de marathon, net zoals op de andere langeafstandsnummers, Zatopek alle anderen overklaste. Toen de tweede op de marathon, de Argentijn Reinaldo Gorno, over de eindmeet kwam, had Zatopek al meer dan honderd handtekeningen uitgedeeld.
  • Voor de eerste maal won een Luxemburger een gouden medaille: Josy Barthel versloeg op de 1500 meter alle concurrenten, waaronder de favoriet, de Brit Roger Bannister.
  • De Amerikaan Robert Mathias wist als eerste atleet zijn titel op de tienkamp te verlengen.

Sporten

bewerken

Tijdens deze Spelen werd er gesport in 19 disciplines binnen 17 sporten. Handbal en Honkbal waren demonstratiesporten.

Atletiek
Basketbal
Boksen
Gewichtheffen
Hockey

Kanovaren
Moderne vijfkamp
Paardensport
Roeien
Schermen

Schietsport
Turnen
Voetbal
Wielersport
Worstelen

Zeilen
Zwemsport
Baanzwemmen
Schoonspringen
Waterpolo

Deelnemende landen

bewerken
 
Deelnemende landen. Blauw: debuterend land op de Zomerspelen. Groen: al eerder deelgenomen aan de Zomerspelen.

Er deden 69 landen mee aan de sportwedstrijden op de Spelen. Dertien landen debuteerden: de Bahama's, China, Goudkust, Guatemala, Hongkong, Indonesië, Israël, de Nederlandse Antillen, Nigeria, Saarland, de Sovjet-Unie, Thailand en Vietnam. De Finse organisatie had het Chinees Olympisch Comité uitgenodigd om aan de Spelen deel te nemen maar als gevolg van de Chinese Burgeroorlog was dit Comité verdeeld en zowel de Volksrepubliek China als de Republiek China gingen op de uitnodiging in. Het IOC besloot vervolgens om beide China's toe te laten, maar de Republiek trok zich daarop terug, drie dagen voor het begin van de Spelen. Het Duitse NOC, zoals dat voor de Tweede Wereldoorlog bestond, bestond nog steeds en was nog niet gesplitst in een West- en Oost-Duits NOC. Dit zou pas vanaf 1968 het geval zijn. Tot die tijd kwam een verenigd Duits team in actie. In 1952 onder de naam "Duitsland" en vervolgens als "Duits eenheidsteam". Oost-Duitsland wilde in 1952 niet in een verenigd Duits team deelnemen. Daardoor bestond in 1952 het team alleen uit West-Duitsers. Haïti werd alleen in de kunstwedstrijden vertegenwoordigd.

Vlag van Argentinië  Argentinië
Vlag van Australië  Australië
Vlag van de Bahama's  Bahama's
Vlag van België  België
Vlag van Bermuda  Bermuda
Vlag van Myanmar  Birma
Vlag van Brazilië  Brazilië
Vlag van Guyana  Brits-Guiana
Vlag van Bulgarije  Bulgarije
Vlag van Canada  Canada
Vlag van Sri Lanka  Ceylon
Vlag van China  China
Vlag van Chili  Chili
Vlag van Cuba  Cuba
Vlag van Denemarken  Denemarken
Vlag van Duitsland  Duitsland
Vlag van Egypte  Egypte
Vlag van de Filipijnen  Filipijnen

Vlag van Finland  Finland
Vlag van Frankrijk  Frankrijk
Vlag van Ghana  Goudkust
Vlag van Griekenland  Griekenland
Vlag van Groot-Brittannië  Groot-Brittannië
Vlag van Guatemala  Guatemala
Vlag van Hongarije  Hongarije
Vlag van Hongkong  Hongkong
Vlag van Ierland  Ierland
Vlag van IJsland  IJsland
Vlag van India  India
Vlag van Indonesië  Indonesië
Vlag van Iran  Iran
Vlag van Israël  Israël
Vlag van Italië  Italië
Vlag van Jamaica  Jamaica
Vlag van Japan  Japan
Vlag van Joegoslavië  Joegoslavië

Vlag van Libanon  Libanon
Vlag van Liechtenstein  Liechtenstein
Vlag van Luxemburg  Luxemburg
Vlag van Mexico  Mexico
Vlag van Monaco  Monaco
Vlag van Nederland  Nederland
Vlag van de Nederlandse Antillen  Nederlandse Antillen
Vlag van Nieuw-Zeeland  Nieuw-Zeeland
Vlag van Nigeria  Nigeria
Vlag van Noorwegen  Noorwegen
Vlag van Oostenrijk  Oostenrijk
Vlag van Pakistan  Pakistan
Vlag van Panama  Panama
Vlag van Polen  Polen
Vlag van Portugal  Portugal
Vlag van Puerto Rico  Puerto Rico
Vlag van Roemenië  Roemenië
Vlag van Saarland  Saarland

Vlag van Singapore  Singapore
Vlag van de Sovjet-Unie  Sovjet-Unie
Vlag van Spanje  Spanje
Vlag van Thailand  Thailand
Vlag van Trinidad en Tobago  Trinidad en Tobago
Vlag van Tsjecho-Slowakije  Tsjecho-Slowakije
Vlag van Turkije  Turkije
Vlag van Uruguay  Uruguay
Vlag van Venezuela  Venezuela
Vlag van de Verenigde Staten  Verenigde Staten
Vlag van Vietnam  Vietnam
Vlag van Zuid-Afrika  Zuid-Afrika
Vlag van Zuid-Korea  Zuid-Korea
Vlag van Zweden  Zweden
Vlag van Zwitserland  Zwitserland

Belgische prestaties

bewerken
  Zie België op de Olympische Zomerspelen 1952 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
  • De twee Belgische atletiekmedaillewinnaars van 1948 kwamen niet meer aan de bak: Gaston Reiff, die op het einde van zijn sportcarrière zat, werd volledig weggedrukt in de finale van de 5000 m en Etienne Gailly was niet aanwezig omdat hij op dat moment met zijn regiment, de Belgische paracommando's, voor de Verenigde Naties in Korea vocht.
  • De wielrenners hielden de Belgische eer hoog en wonnen twee gouden en één zilveren medaille. In de individuele wegwedstrijd won André Noyelle voor zijn ploegmaat Robert Grondelaers. België haalde ook nog de gouden medaille in het ploegenklassement dankzij de vierde plaats van Lucien Victor.
  • In het roeien eindigden Bob Baetens en Michel Knuysen tweede na de Amerikanen in de twee zonder stuurman.
Medailles
Medaille Winnaar Onderdeel
Goud  Goud (2) André Noyelle wielrennen, wegwedstrijd - individueel
Heren wielrenteam wielrennen, wegwedstrijd - teams
Zilver  Zilver (2) Robert Grondelaers wielrennen, wegwedstrijd - individueel
Heren team roeien, twee zonder stuurman

Nederlandse prestaties

bewerken
  Zie Nederland op de Olympische Zomerspelen 1952 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
  • De Spelen vallen erg tegen voor Fanny Blankers-Koen, de koningin van de spelen van 1948. Zij wordt gehinderd door een steenpuist op een vervelende plaats. Ze valt uit op de 100 meter en moet in de finale van de 80 meter horden al na de eerste horde opgeven.
  • Puck Brouwer wordt verrassend tweede op de 200 meter (atletiek).
  • Nederland is favoriet bij het mannen waterpolo, de Nederlanders winnen met 3-2 van Joegoslavië in de voorronde. De Joegoslaven dienen echter protest in, dit wordt gehonoreerd en de wedstrijd moet worden overgespeeld. Nederland verliest met 2-1 en is uitgeschakeld.
Medailles
Medaille Winnaar Onderdeel
Zilver  Zilver (5) Heren team hockey
Dames estafette-ploeg zwemmen, 4x100 m vrij slag
Puck Brouwer atletiek, 200m
Geertje Wielema zwemmen, 100m rugslag
Hannie Termeulen zwemmen, 100m vrije slag

Nederlands-Antilliaanse prestaties

bewerken
  Zie Nederlandse Antillen op de Olympische Zomerspelen 1952 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De Nederlandse Antillen werden alleen vertegenwoordigd door het 'nationale' voetbalelftal. Het speelde een wedstrijd welke met 1-2 werd verloren van Turkije.

Medaillespiegel

bewerken

Er werden 459 medailles uitgereikt. Het IOC stelt officieel geen medailleklassement op, maar geeft desondanks een medailletabel ter informatie. In het klassement wordt eerst gekeken naar het aantal gouden medailles, vervolgens de zilveren medailles en tot slot de bronzen medailles.

In de volgende tabel staat de top-10 en het Belgische en Nederlandse resultaat. Het gastland heeft een blauwe achtergrond en het grootste aantal medailles in elke categorie is vetgedrukt.

Zie de medaillespiegel van de Olympische Zomerspelen 1952 voor de volledige weergave.

 Plaats  Land NOC Goud  Goud Zilver  Zilver Brons  Brons Totaal
1 Vlag van de Verenigde Staten  Verenigde Staten USA 40 19 17 76
2 Vlag van de Sovjet-Unie  Sovjet-Unie URS 22 30 19 71
3 Vlag van Hongarije  Hongarije HUN 16 10 16 42
4 Vlag van Zweden  Zweden SWE 12 13 10 35
5 Vlag van Italië  Italië ITA 8 9 4 21
6 Vlag van Tsjecho-Slowakije  Tsjecho-Slowakije TCH 7 3 3 13
7 Vlag van Frankrijk  Frankrijk FRA 6 6 6 18
8 Vlag van Finland  Finland FIN 6 3 13 22
9 Vlag van Australië  Australië AUS 6 2 3 11
10 Vlag van Noorwegen  Noorwegen NOR 3 2 0 5
14 Vlag van België  België BEL 2 2 0 4
29 Vlag van Nederland  Nederland NED 0 5 0 5
Zie de categorie 1952 Summer Olympics van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.