Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Johan Bakayoko

Belgisch voetballer

Saint-Cyr Johan Bakayoko (Overijse, 20 april 2003) is een Belgisch voetballer met een Ivoriaans vader en een Rwandese moeder, die onder contract staat bij PSV.[1][2] In 2023 maakte hij zijn debuut in het Belgisch voetbalelftal.

Johan Bakayoko
Johan Bakayoko in 2024
Johan Bakayoko in 2024
Persoonlijke informatie
Volledige naam Saint-Cyr Johan Bakayoko
Bijnaam Elkito
Geboortedatum 20 april 2003
Geboorteplaats Overijse, Vlag van België België
Lengte 179 cm
Been Links
Positie Vleugelspeler
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Nederland PSV
Rugnummer 11
Contract tot 30 juni 2026
Jeugd
–2015
2015–2016
2016–2018
2018–2019
2019–2020
Vlag van België Oud-Heverlee Leuven
Vlag van België Club Brugge
Vlag van België KV Mechelen
Vlag van België RSC Anderlecht
Vlag van Nederland PSV
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2020–2023
2021–
Vlag van Nederland Jong PSV
Vlag van Nederland PSV
57(20)
59(17)
Interlands **
2018
2018–2019
2019–2020
2021–2022
2022
2022–
2023–
Vlag van België België –15
Vlag van België België –16
Vlag van België België –17
Vlag van België België –19
Vlag van België België –20
Vlag van België België –21
Vlag van België België
5(0)
9(3)
5(1)
9(3)
2(0)
3(0)
11(1)

* Bijgewerkt op 24 mei 2024
** Bijgewerkt op 24 mei 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Clubcarrière

bewerken

Bakayoko speelde in de jeugd bij Oud-Heverlee Leuven en Club Brugge. Na een seizoen bij de U13 van Club, waar hij deel uitmaakt van de generatie van Lynnt Audoor, werd de aanvaller doorgestuurd omdat zijn attitude niet zou matchen met de "no sweat no glory-mentaliteit". Bij Club Brugge stak de rechterwinger uit Overijse er niet echt bovenuit. Vervolgens trok hij twee jaar naar KV Mechelen, waar hij indruk maakte op RSC Anderlecht met zijn flitsen. Hij voetbalde slechts één jaar op Neerpede. Bij de U16 dwong hij op basis van individuele acties speelminuten af. Het had echter maanden geduurd voor hij op tactisch en collectief vlak rendement kon halen binnen de manier van spelen bij Anderlecht. Daarom wou de staf minstens nog een jaar wachten voor ze hem een contract konden aanbieden. Bakayoko wachtte daar niet op en verhuisde in de zomer van 2019 op zijn zestiende naar PSV. Daar maakte hij deel uit van de PSV Academy.

De vleugelspeler debuteerde bij Jong PSV op 7 november 2020 in het betaald voetbal in de met 1-2 gewonnen uitwedstrijd tegen FC Den Bosch. Hij begon in de basis en speelde de volledige wedstrijd. In zijn debuutseizoen bij Jong PSV, waarin hij één keer doel trof in negentien optredens, kwam de naam van Bakayoko even ter sprake bij Eredivisieclub RKC Waalwijk. Om allerlei redenen kwam het uiteindelijk niet tot een transfer. In september 2022 tekende hij een contractverlenging die hem tot 2025 aan de "lampenclub" bond. Na zeventien doelpunten en twaalf assists in het tweede seizoen bij Jong PSV kreeg hij een volwaardige kans in de Eredivisie. Hij was met afstand de beste speler van het seizoen en dat opende perspectieven.[3] In mei werd Bakayoko verkozen tot Nederlands Talent van het Jaar van de Keuken Kampioen Divisie. Hij kreeg de prijs uit handen van Louis van Gaal. Onder andere Dries Mertens (AGOVV) en Frenkie de Jong (Jong Ajax) behoorden tot zijn voorgangers.[4][5]

In de zomer van 2022 werd Bakayoko overgeheveld naar de A-kern. Door het vertrek van Ritsu Doan en de positiewissel van Yorbe Vertessen werd Bakayoko tweede in de hiërarchie voor een basisstek op de rechterflank. Noni Madueke was zijn concurrent die aanvankelijk de voorkeur kreeg van coach Ruud Van Nistelrooy. Door een zware blessure van Madueke schoof Bakayoko een rij naar voor.

De Belg maakt zodoende zijn opwachting in de basis in het duel met Ajax (3-5-winst) om de Johan Cruijff Schaal, maar overtuigen doet hij niet.[6] Op 6 augustus 2022, in de eerste wedstrijd van het seizoen 2022/23 in de Nederlandse eredivisie scoorde Bakayoko tegen Emmen zijn allereerste goal voor het eerste elftal van PSV. De wedstrijd werd met 4-1 gewonnen.[7] In de eerste seizoenshelft moest Bakayoko na de terugkeer van een aantal routiniers zich veelal tevredenstellen met invalbeurten. De situatie veranderde wanneer Gakpo (naar Liverpool) en Madueke (naar Chelsea) lucratieve toptransfers versierden. Plots schoof de Belgische belofte-international helemaal naar voren in de pikorde. Bakayoko bedankte voor het vertrouwen met 4 goals en 3 assists na Nieuwjaar.[8]

Evengoed was dat niét het geval geweest, want in de slotdagen van de wintermercato verraste PSG met een lucratief bod voor Bakayoko. De Franse grootmacht was bereid om € 15.000.000,- (inclusief bonussen) neer te tellen. PSV ging er niet op in aangezien ze het potentieel van Bakayoko zagen. Bakayoko had op dat ogenblik nog een contract tot 2025 dat eind februari 2023 met één jaar verlengd werd.[9]

Na de winterstop speelde Bakayoko haast in alle wedstijden. In 32 competitiewedstrijden was hij goed voor vijf doelpunten en drie assists. Op 30 april 2023 behaalde hij zijn eerste trofee. In de bekerfinale tegen Ajax won PSV na een strafschoppenserie (3-2 voor PSV). De wedstrijd eindigde in de reguliere speeltijd op 1-1. Bakayoko startte in de basis en werd na 87 minuten vervangen door Thorgan Hazard.[10]

Clubstatistieken

bewerken
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass.
2020/21 Jong PSV Vlag van Nederland  Eerste divisie 19 1 3 19 1 3
2021/22 32 17 12 32 17 12
2022/23 6 2 1 6 2 1
Club Totaal 57 20 16 0 0 0 0 0 0 0 0 0 57 20 16
2021/22 PSV Vlag van Nederland  Eredivisie 3 0 0 1 0 0 0 0 0 0 0 0 4 0 0
2022/23 23 5 5 4 1 0 5 1 0 1 0 0 33 7 5
2023/24 33 12 9 2 1 0 12 1 5 1 0 0 48 14 14
Club Totaal 59 17 14 7 2 0 17 2 5 2 0 0 85 21 19
TOTAAL 116 37 30 7 2 0 17 2 5 2 0 0 142 41 35

Bijgewerkt t/m 24 mei 2024.

Interlandcarrière

bewerken

Bakayoko werd in maart 2023 voor het eerst door bondscoach Domenico Tedesco opgeroepen voor het Belgisch voetbalelftal. Dit ter gelegenheid van de eerste kwalificatiewedstrijd voor het EK 2024 tegen Zweden en een oefeninterland tegen Duitsland. Hij verving Jérémy Doku die moest afhaken vanwege een hamstringblessure. Hij was samen met Roméo Lavia de enige debutant in de selectie.[11] Bakayoko kon ook uitkomen voor Ivoorkust.

Bakayoko maakte op 24 maart 2023 zijn interlanddebuut, in de Friends Arena in Solna tegen Zweden. Hij viel in de 61e minuut in voor Dodi Lukebakio. Met een actie vanaf de rechterflank gaf hij een assist op Romelu Lukaku voor de 0-3, wat meteen de einduitslag was.[12] Bakayoko startte op 20 juni 2023 voor het eerst in de basis. Hij scoorde eveneens zijn eerste doelpunt voor de nationale ploeg. Hij schoot in een met 0–3 gewonnen EK-kwalificatiewedstrijd in en tegen Estland de eindstand op het bord.[13] Eind mei 2024 werd de vleugelspeler door bondscoach Domenico Tedesco opgenomen in de selectie voor het EK 2024 in Duitsland.

Interlands

bewerken
Interlands van Johan Bakayoko voor Vlag van België  België
No. Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Vlag van Nederland  PSV
1. 24 maart 2023 Vlag van Zweden  ZwedenBelgië Vlag van België  0 – 3 Kwalificatie EK 2024 -
2. 28 maart 2023 Vlag van Duitsland  DuitslandBelgië Vlag van België  2 – 3 Vriendschappelijk -
3. 17 juni 2023 Vlag van België  BelgiëOostenrijk Vlag van Oostenrijk  1 – 1 Kwalificatie EK 2024 -
4. 20 juni 2023 Vlag van Estland  EstlandBelgië Vlag van België  0 – 3 Goal  90'
5. 9 september 2023 Vlag van Azerbeidzjan  AzerbeidzjanBelgië Vlag van België  0 – 1 -
6. 13 oktober 2023 Vlag van Oostenrijk  OostenrijkBelgië Vlag van België  2 – 3 -
7. 16 oktober 2023 Vlag van België  BelgiëZweden Vlag van Zweden  1 – 1 -
8. 15 november 2023 Vlag van België  BelgiëServië Vlag van Servië  1 – 0 vriendschappelijk -
9. 19 november 2023 Vlag van België  BelgiëAzerbeidzjan Vlag van Azerbeidzjan  5 – 0 Kwalificatie EK 2024 -
10. 23 maart 2024 Vlag van Ierland  IerlandBelgië Vlag van België  0 – 0 Vriendschappelijk -
11. 5 juni 2024 Vlag van België  BelgiëMontenegro Vlag van Montenegro  2 – 0 -
12. 8 juni 2024 Vlag van België  BelgiëLuxemburg Vlag van Luxemburg  3 – 0 -
13. 17 juni 2024 Vlag van België  BelgiëSlowakije Vlag van Slowakije  0 – 1 EK 2024 groepsfase -
14. 26 juni 2024 Vlag van Oekraïne  OekraïneBelgië Vlag van België  0 – 0 -
15. 6 september 2024 Vlag van België  BelgiëIsraël Vlag van Israël  3 – 1 UEFA Nations League 2024/25 -
16. 9 september 2024 Vlag van Frankrijk  FrankrijkBelgië Vlag van België  2 – 0 -
17. 14 november 2024 Vlag van België  BelgiëItalië Vlag van Italië  0 – 1 -
18. 17 november 2024 Vlag van Israël  IsraëlBelgië Vlag van België  1 – 0 -
Totaal 1

Bijgewerkt t/m 17 november 2024.[14]

Erelijst

bewerken
Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Nederland  PSV
Eredivisie 1x 2023/24
KNVB Beker 2x 2021/22, 2022/23
Johan Cruijff Schaal 2x 2022, 2023

Zie ook

bewerken