Jerome Young

Young is geboren in Jamaica en in 1995 genaturaliseerd tot Amerikaan. Hij groeide op in Hartford en studeerde aan de Wallace State JC (1997) en St. Augustine's. Een leraar vertelde hem, dat hij aan atletiek moest gaan doen. In 1995 liep hij als high school senior op de 400 m een record voor de staat Connecticut van 45,01 s.

Op 22 juli 1998 verbeterde Young in Uniondale bij de Goodwill Games met het Amerikaanse team, bestaande uit Young, Antonio Pettigrew, Tyree Washington en Michael Johnson, het wereldrecord op de 4 x 400 m estafette in 2.54,20. Toen later bleek, dat niet alleen Antonio Pettigrew, maar ook Jerome Young de dopingregels had overtreden, werd het record door de IAAF uit de boeken geschrapt. De tijd van 2.54,29, die het Amerikaanse kwartet Andrew Valmon, Quincy Watts, Butch Reynolds en Michael Johnson in 1993 realiseerde, blijft dus te boek staan als wereldrecord.

Op de wereldkampioenschappen van 1999 in het Spaanse Sevilla werd hij op de 400 m vierde. Hij eindigde achter Michael Johnson (goud), Sanderlei Parrela (zilver) en Alejandro Cárdenas (brons). Aan het estafettenummer kon hij niet deelnemen wegens een blessure.

Op de Olympische Spelen van 2000 in Sydney won Jerome Young een gouden medaille op de 4 x 400 m estafette. Later werd hem deze gouden medaille ontnomen door een uitspraak van het Hof van Arbitrage voor Sport in Lausanne toen bleek, dat hij voor de Spelen betrapt was op het gebruik van doping en volgens het dopingreglement niet had mogen starten. De andere drie lopers uit de estafetteploeg mochten van het Hof hun medaille wel houden.^[1] Young werd gedurende twee jaar geschorst en zijn prestaties tussen 26 juni 1999 tot 25 juni 2001 werden uit de boeken geschrapt.

In 2003 werd hij op de WK van 2003 in Parijs wereldkampioen op de 400 m. Hij versloeg hierbij met een tijd van 44,50 zijn landgenoot Tyree Washington (zilver) en de Fransman Marc Raquil (brons), die in 44,77 om 44,79 over de finish kwamen.

Op 23 juli 2004 ging Young opnieuw in de fout en werd positief getest op het gebruik van epo. Hij kreeg een levenslange schorsing, zijn resultaten vanaf de vorige schorsingsperiode werden hem ontnomen en zijn reputatie als sprinter was te gronde gericht.

Young werd na zijn actieve loopbaan sprinttrainer op de Millbrook High School in Raleigh. Hij ging daar ook speciaal onderwijs geven.

• Amerikaans kampioen 400 m - 1998, 1999
• Wereldkampioen 400 m - 2003
• Wereldindoorkampioen 4 x 400 m - 2003

Outdoor

Indoor

Kampioenschappen

• 1995: 2   Pan-Amerikaanse juniorenkampioenschappen - 45,76 s
• 1997: 5e WK - 44,51 s
• 1998: 2   Grand Prix Finale - 44,96 s
• 1998: 2   Wereldbeker - 45,37 s
• 1998: 8e Goodwill Games - 45,36 s
• 1999: 4e WK - 44,36 s
• 2000: 4e Grand Prix Finale - 45,38 s
• 2003: DSQ WK
• 2003: 1   Wereldatletiekfinale - 45,04 s

Golden League-podiumplekken

• 1998: 2   Memorial Van Damme – 44,73 s
• 1998: 2   ISTAF – 45,18 s
• 2003: 2   Golden Gala – 44,71 s
• 2003: 1   ISTAF – 45,11 s

• 1997: 1   WK - 2.56,47
• 1998: 1   Wereldbeker - 2.59,28
• 2000: DSQ OS (was goud)
• 2001: DSQ WK indoor
• 2003: DSQ WK indoor
• 2003: DSQ WK