Horror

De oorsprong van horror in de literatuur gaat ver terug. Het was vooral in zwang in de tweede helft van de achttiende eeuw, met als prominente vertegenwoordigers de Duitse Räuber- en Schauerroman, de Engelse graveyard poems, en de gothic novel. Een van de oudste horrorwerken is Horace Walpoles The Castle of Otranto (1764). Het genre beleefde een opbloei in de 19e eeuw door klassieke verhalen als Frankenstein en Dracula, maar ook de verhalen van Edgar Allan Poe.

Horrorfilms kwamen in zwang toen de geluidsfilm eenmaal was uitgevonden, hoewel de nog stomme film Nosferatu, eine Symphonie des Grauens van Friedrich Wilhelm Murnau uit 1922 reeds geldt als een klassieker en de oerversie van dit genre. Dit was een van de talloze films die uiteindelijk zouden worden geïnspireerd door de Dracula-legende. De Duitse regisseur Werner Herzog maakte hiervan in 1979 een remake onder de titel Nosferatu: Phantom der Nacht. Het thema van een dood en verderf zaaiend monster, in 1931 begonnen met de film Frankenstein, zou vele variaties krijgen. Eind 20e eeuw zouden ook vele horrorfilms worden geïnspireerd door seriemoorden.

Horror kent verschillende subgenres zoals:

• historische horror: hierin speelt het verhaal zich af in een (ver) verleden
• psychologische horror: hierin staan vooral mentale angsten van de protagonist centraal
• gothic novel: een genre dat in de tweede helft van de 18e eeuw in Engeland ontstond

Horror waarin fantastische elementen voorkomen, behoort tot de fantastische kunst.

Voor meer informatie, zie Lijst van horrorschrijvers.

• Clive Barker
• Eddy C. Bertin
• B.R. Bruss
• Wes Craven
• Stephen King
• Dean Koontz
• Paul van Loon
• H.P. Lovecraft
• Edgar Allan Poe
• Anne Rice
• Mary Shelley
• Bram Stoker
• R.L. Stine

• Buitenaardse wezens (marsmannetjes)
• Mensen of dieren die door de duivel bezeten lijken, keren zich plotseling tegen hun naasten of onschuldigen. Soms fungeert er een motief zoals onzekerheid, wraak, winstbejag of eerbejag als mogelijke verklaring voor het bezeten gedrag.
• Monsters (bijvoorbeeld het Monster van Frankenstein)
• Moordenaars en psychopaten
• Spoken en geesten
• Vampiers (bijvoorbeeld Dracula)
• Weerwolven
• Zombies (levende doden, lijken, mummies)
• Horrorclowns (lopen in een clownspak rond om anderen de stuipen op het lijf te jagen)

Bijna onmogelijke situaties die iets angstaanjagends in zich dragen, maar toch in onze wereld heel goed denkbaar zijn. Bijvoorbeeld geheime overheidsprojecten met gevaren voor de mensheid, weddenschappen met fatale afloop, twijfelachtige prijskampen, waarin er meer op het spel staat dan ogenschijnlijk het geval lijkt, verlaten plaatsen waar de bewoners zich in de loop des tijds vreemde of vreeswekkende gewoonten hebben aangemeten.

• Duistere krachten: waar te nemen als plaatsgebonden, onverklaarbare gebeurtenissen, waarvan de opeenvolging vaak als leidraad voor het verhaal fungeert. Bijvoorbeeld schier onmogelijke natuurverschijnselen (een stenenregen), straatlantaarns die vanzelf beginnen te flikkeren, radio's of jukeboxen die spontaan aangaan, meubels die uit zichzelf van plaats verwisselen.
• Het ontastbare: een allesomvattende mist, duisternis.

  Portaal Horror

• Horror vacui

• Dimitri Goossens, In de ogen van Medusa. Filosofie en de duistere spiegel van de horror, 2023. ISBN 9789024457328

 

Zie de categorie Horror van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.