Clément Venturini

Venturini brak door als jeugdrenner op het Wereldkampioenschappen veldrijden 2011. Als tweedejaars junior was hij samen met de Belg Laurens Sweeck en Lars Forster uit Zwitserland de favoriet. Hij had de week voordien zijn vorm geëtaleerd in de wereldbeker, door de manche in Pontchâteau te winnen. Op het WK zelf had Venturini meeval, door een massale valpartij kwam hij vooraan in de wedstrijd. Op het gladde parcours ging hij zelf nog tweemaal tegen de grond, maar dat kon hem niet afhouden. Hij werd wereldkampioen met vijftien seconden voorsprong op zijn landgenoten Fabien en Loïc Doubey.

Vanaf het seizoen 2011-2012 kwam Venturini uit bij de beloften. Hij had het aanvankelijk moeilijk om er zich te handhaven. Het lukte hem pas begin 2014 om zijn eerste nationale titel in deze categorie te behalen. Ondertussen was hij wel aan het ontplooien op de weg. Na een stage eind 2013, tekende hij een contract bij het Franse topteam Cofidis.

Hij bleef er het veld en de weg combineren. Na een goed 2013-2014, bevestigde hij zijn status in 2014-2015. Hij won enkele UCI-wedstrijden tussen de elite, en bij de beloften stond hij op het podium in Cyclocross Diegem. Ook het Frans kampioenschap betwistte hij met één jaar dispensatie bij de profs. Hij slaagde erin om uittredend, en recordkampioen Francis Mourey achter zich te houden, maar het was de verrassende Clément Lhotellerie die de titel greep voor Venturini. Ook een jaar later eindigde hij als tweede.

In 2016 liet Venturini zien ook op de weg goede resultaten te kunnen behalen door tweede te worden in de Route Adélie de Vitré en zesde in zowel de GP Denain als La Roue Tourangelle. In mei won hij het puntenklassement van de Ronde van Rhône-Alpes Isère en werd hij derde in de Boucles de l'Aulne. Na winst in de tweede etappe van de Ronde van Oostenrijk sloot Venturini zijn wegseizoen af met een achtste plaats in de GP van Isbergues. Na een periode van anderhalve week zonder koers stond Venturini op 2 oktober aan de start van de tweede manche van de EKZ CrossTour. In deze veldrit, die werd verreden in Aigle, finishte hij als meteen als eerste. Een week later finishte hij achter Francis Mourey als tweede in de eerste manche van de Coupe de France.

Overwinningen

Seizoen	Wereldbeker	Coupe de France	EKZ/Swiss Cup	WK	EK	FK	Overige	Totaal aantal zeges
2013-2014				NVT	NVT	NVT	Rennaz	1
2014-2015		Sisteron	Hittnau eindklassement	NVT	NVT	2	Marle, Sion	4
2015-2016		Albi, Quelneuc, Flamanville einklassement	Dielsdorf	11e	18e	2	Steinmaur, Marle, Pierric, La Mézière	8
2016-2017		Bagnoles de l'Orne, Nommay eindklassemnt	Aigle	29e	4e	1	La Mézière	5
2017-2018		Flamanville		DNS	DNS	6e	Nyon, Sion	3
2018-2019				DNS	DNS	1		1
2019-2020				DNS	DNS	1	Chamiers, Troyes	3
2020-2021				DNS	DNS	1		1
2021-2022				5e	DNS	10e		0
2022-2023				10e	DNS	1	Boulzicourt	2
2023-2024				16e		1		1
Totaal	0	7 (2x eindklassement)	3 (1x eindklassement)	0	0	6	13	29

Resultatentabel

Seizoen	Aantal zeges	↑	↑	↑	WB	CDF	EKZ/SC	UCI
2013–2014	1 overwinning(en)	NVT	NVT	NVT	NVT	NVT	NVT	52e
2014–2015	4 overwinning(en)	NVT	NVT	2	NVT	2	1   ↑	19e
2015–2016	8 overwinning(en)	11e	18e	2	18e	1   ↑	14e	9e
2016–2017	5 overwinning(en)	29e	4e	1	18e	1	22e	12e
2017–2018	3 overwinning(en)	DNS	DNS	6e	DNS	19e	DNS	73e
2018–2019	1 overwinning(en)	DNS	DNS	1	DNS	DNS	DNS	96e
2019–2020	3 overwinning(en)	DNS	DNS	1	DNS	DNS	DNS	86e
2020–2021	1 overwinning(en)	DNS	DNS	1	DNS	DNS	DNS	86e
2021–2022	0 overwinning(en)	5e	DNS	10e	36e	DNS	NVT	46e
2022–2023	2 overwinning(en)	10e	DNS	1	36e	DNS	DNS	33e
Totaal	28 overwinningen	0	0	5	0	2	1	0

• 2013 –   Cofidis, Solutions Crédits (stagiair vanaf 1-8)
• 2014 –   Cofidis, Solutions Crédits
• 2015 –   Cofidis, Solutions Crédits
• 2016 –   Cofidis, Solutions Crédits
• 2017 –   Cofidis, Solutions Crédits
• 2018 –   AG2R La Mondiale
• 2019 –   AG2R La Mondiale
• 2020 –   AG2R La Mondiale
• 2021 –   AG2R-Citroën
• 2022 –   AG2R-Citroën
• 2023 –   AG2R-Citroën
• 2024 –   Arkéa-B&B Hotels