Volmari Iso-Hollo

Volmari Iso-Hollo
	Iso-Hollo (rechts) samen met speerwerper Rautavaara in 1951 in actie in een loop om geld in te zamelen voor de OS van 1952.
Volledige naam	Volmari Fritijof Iso-Hollo
Geboortedatum	5 januari 1907
Geboorteplaats	Ylöjärvi
Overlijdensdatum	23 juni 1969
Overlijdensplaats	Heinola
Nationaliteit	Finland
Lengte	1,76 m
Gewicht	64 kg
Sportieve informatie
Discipline	steeplechase, lange afstand
Eerste titel	Olympisch kampioen 3000 m steeple 1932
OS	1932, 1936
Extra	ex-Wereldrecordhouder 3000 m steeple
Portaal	Atletiek

Volmari Fritijof (Vomma) Iso-Hollo (Ylöjärvi, 5 januari 1907 – Heinola, 23 juni 1969) was een Finse atleet en tweevoudig olympisch kampioen op de 3000 m steeple.

Loopbaan

Volmari Iso-Hollo was een van de laatste atleten uit de groep genaamd de Vliegende Finnen, die het langeafstandslopen tussen de twee wereldoorlogen domineerde. In zijn jeugd deed hij aan langlaufen, turnen en boksen. Tijdens de vervulling van zijn militaire dienstplicht begon hij met de atletiekbeoefening. Hij was succesvol op afstanden van 400 m tot de marathon.

Op de Olympische Spelen van 1932 in Los Angeles won Iso-Hollo zijn eerste gouden medaille op de 3000 m steeple. Een mogelijk wereldrecord werd voorkomen, doordat een official, die liever het polsstokhoogspringen bekeek, zich in het aantal gelopen rondes vergiste. Toen Iso-Hollo de laatste ronde bereikte, vergat de official om de klok te luiden. Het deelnemersveld liep een ronde extra, en bereikte zo een afstand van 3460 meters. Als de afstand wel 3000 m was geweest, zou Iso-Hollo waarschijnlijk een wereldrecord gelopen hebben. Een dag later won hij op de 10.000 m een zilveren medaille.

In 1933 brak Iso-Hollo uiteindelijk het 3000 m steeple wereldrecord in een tijd van 9.09,4 in Lahti. Op de Olympische Spelen van Berlijn in 1936 was hij de grote favoriet. De 3000 m steeple won hij in een wereldrecordtijd van 9.03,8; de eerste drie finishers liepen allen deze wedstrijd sneller dan het oude wereldrecord. Iso-Hollo won op deze Spelen ook een bronzen medaille op de 10.000 m.

Ondanks de reuma die Iso-Hollo kreeg na de Spelen van Berlijn, zette hij toch zijn sportcarrière voort tot 1945. Hij stierf in Heinola op 62-jarige leeftijd.