Roman Kreuziger

Roman Kreuziger
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	6 mei 1986
Geboorteplaats	Moravská Třebová, Tsjecho-Slowakije
Nationaliteit	Tsjechische
Lengte	183 cm
Sportieve informatie
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	Klimmer
Ploegen
2006–2010; 2011–2012; 2013–2016; 2017; 2018; 2019; 2020; 2021	Liquigas; Astana Pro Team; Tinkoff-Saxo; Orica-Scott; Mitchelton-Scott; Team Dimension Data; NTT Pro Cycling; Gazprom-RusVelo
Beste prestaties
Amstel Gold Race	1e (2013)
Luik-Bastenaken-Luik	4e (2011)
Ronde van Italië	5e (2011) ; 1 etappezege
Ronde van Frankrijk	5e (2013)
WK op de weg	6e (2018)
Overige
Zeges:
Ronde van Zwitserland; Ronde van Romandië; Clásica San Sebastián	2008; 2009; 2009
Portaal	Wielersport

Roman Kreuziger (Moravská Třebová, 6 mei 1986) is een voormalig Tsjechisch wielrenner. Zijn vader, eveneens Roman Kreuziger geheten, was in de jaren 90 ook prof.

Biografie

Jeugd

Bij de jeugdcategorieën combineerde Kreuziger zowel het veldrijden als het wegwielrennen. Zo won hij in 2003 de Ronde van Toscane voor junioren en werd hij op het EK veldrijden in eigen land tweede achter Niels Albert. Begin 2004 eindigde hij weer tweede achter Albert, ditmaal tijdens het WK. Tijdens het wegseizoen prolongeerde Kreuziger zijn eindzege in de Ronde van Toscane, en ook wist hij het eindklassement in de Vredeskoers voor junioren te winnen. Peter Velits, Sven Krauß en Piotr Mazur zijn maar enkele namen die dit hem voordeden. Later dat jaar blonk hij uit tijdens de kampioenschappen. Tijdens het Tsjechisch kampioenschap wist hij zowel de tijd- als wegrit te winnen. Tijdens de wereldkampioenschappen in Italië reed hij zowel de weg- als tijdrit. In de tijdrit eindigde hij vijftien seconden achter de Duitser Patrick Gretsch die wereldkampioen werd. Enkele dagen later wist hij zich tot wereldkampioen te kronen; in de slotfase van de wegwedstrijd klopte hij Rafaâ Chtioui uit Tunesië in de spurt. Vanaf 2005 reed Kreuziger bij de beloften. Hij won dat jaar een rit in de Giro delle Regioni, en werd er tweede in het eindklassement achter Luigi Sestili.

Elite

Vanaf 1 januari 2006 werd Kreuziger prof bij Liquigas, waar hij ploegmaat was van onder andere Franco Pellizotti, Vincenzo Nibali en Danilo Di Luca. Het grote publiek maakte voor het eerst kennis met hem in de proloog van de rittenwedstrijd Parijs-Nice in 2007. Hij werd onverwachts tweede in de korte tijdrit, op één seconde van de Brit David Millar. Een paar maanden later deed hij weer van zich spreken. Wederom behaalde hij een tweede plaats, deze keer in de korte proloog van de Ronde van Romandië. Een jaar later brak Kreuziger definitief door met de eindoverwinning in de Ronde van Zwitserland.

Kreuziger reed van 2006 tot 2010 bij de Italiaanse wielerploeg Liquigas en in 2011 en 2012 voor het Kazachse Astana. Tijdens zijn tweede Giro-deelname in 2012 won Kreuziger voor het eerst een rit in een grote ronde. Tijdens de negentiende rit, een zware bergetappe naar Alpe di Pampeago, viel hij op de voorlaatste klim aan en behield voldoende voorsprong op de Canadees Ryder Hesjedal en de Spanjaard Joaquim Rodriguez.

In 2013 verruilde Kreuziger de Kazachse formatie voor Team Saxo-Tinkoff.^[1] Op 14 april 2013 won hij de Amstel Gold Race. Ook behaalde hij in 2013 een vijfde plek in het eindklassement van de Ronde van Frankrijk. Dit ondanks dat hij in dienst diende te rijden van zijn kopman Alberto Contador.

In 2014 wist hij geen overwinningen te behalen. Wel werd hij dat seizoen derde in de Tirreno-Adriatico en achtste in de Ronde van Zwitserland. Na de Ronde van Zwitserland werd bekend dat hij de Ronde van Frankrijk moest missen vanwege afwijkende bloedwaarden in 2011 en 2012. In afwachting van een tuchtprocedure werd de Tsjech geschorst van deelname aan wielerwedstrijden, waardoor hij ook de Ronde van Spanje miste. Kreuziger ontkende doping te hebben gebruikt. Om zijn onschuld aan te tonen, maakte hij zijn biologisch paspoort openbaar en liet hij zich onderwerpen aan een leugendetector. Ook vocht hij de schorsing aan bij het Hof van Arbitrage voor Sport. Eind september 2014 werd hij vrijgesproken.

In 2015 reed Kreuziger zowel de Ronde van Italië als de Ronde van Frankrijk. In 2016 werd hij kampioen van Tsjechië op de weg.

Palmares

Overwinningen

2003: Eindklassement Ronde van Toscane, Junioren
2004: 1e en 4e etappe deel A Vredeskoers, Junioren; Eindklassement Vredeskoers, Junioren; Tsjechisch kampioen tijdrijden, Junioren; Tsjechisch kampioen op de weg, Junioren; 2e etappe Ronde van Toscane, Junioren; Eindklassement Ronde van Toscane, Junioren; Eindklassement GP Rüebliland, Junioren; 3e etappe deel B Ronde van Lunigiana, Junioren; Wereldkampioen op de weg, Junioren
2005: 3e etappe Giro delle Regioni
2007: 1e (ploegentijdrit) en 2e etappe Wielerweek van Lombardije
2008: 8e etappe Ronde van Zwitserland (individuele klimtijdrit); Eindklassement Ronde van Zwitserland
2009: 4e etappe Ronde van Romandië; Eindklassement Ronde van Romandië; Clásica San Sebastián (na schrapping Carlos Barredo)
2010: 2e etappe Ronde van Sardinië; Eindklassement Ronde van Sardinië
2011: 4e etappe Ronde van Trentino
2012: 19e etappe Ronde van Italië
2013: Amstel Gold Race
2015: 6e etappe USA Pro Challenge
2016: Tsjechisch kampioen op de weg, Elite
2017: Pro Ötztaler 5500

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
2006
2007			21e
2008		12e
2009		8e	61e
2010		7e	26e
2011	5e	112e
2012	15e (1)
2013		5e	opgave
2014
2015	28e	17e
2016		10e
2017		24e
2018	55e
2019		16e
2020		109e
2021

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Milaan-San Remo	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Ronde van Lombardije	Waalse Pijl	Clásica San Sebastián	Strade Bianche	WK op de weg	Wereldranglijsten
2006				opgave				87e
2007		59e			39e			opgave	80e (UPT)
2008		53e			51e	20e		51e	4e (UPT)
2009		18e	46e		51e	1 ↑		opgave	7e (UWK)
2010	86e	5e	51e		94e	opgave			23e (UWK)
2011			4e						32e (UWT)
2012							6e	opgave	20e (UWT)
2013		1 ↑	125e		17e	3 ↑			11e (UWT)
2014	opgave	18e	7e	23e	8e		5e		39e (UWT)
2015	29e	14e	5e		11e	13e	11e	opgave	61e (UWT)
2016	56e	12e	7e	opgave	11e	22e			61e (UWT)
2017		126e	27e	32e	72e	63e	opgave	48e	154e (UWT)
2018		2 ↑	8e	43e	4e			6e	47e (UWT)
2019	40e	18e	79e	opgave	opgave		20e	opgave
2020	54e		opgave		opgave
2021		81e	opgave		47e

Resultaten in kleinere rondes

Jaar	Parijs-Nice	Tirreno-Adriatico	Ronde van Catalonië	Ronde van het Baskenland	Ronde van Romandië	Critérium du Dauphiné	Ronde van Zwitserland	Ronde van Polen
2006			59e					15e
2007	19e				6e
2008	opgave				2 ↑		↑ (1)
2009	opgave			10e	↑ (1)		3 ↑
2010	3 ↑		8e		opgave		16e
2011	17e				63e
2012		3 ↑			6e		6e
2013		13e		18e	30e		3 ↑
2014		3 ↑		17e			8e
2015		10e
2016		10e		30e		19e
2017		opgave		33e	35e	28e
2018	19e						opgave	67e
2019		27e					22e
2020	24e					opgave