Vorstendom Albanië (1914-1925)
Het vorstendom Albanië (Albanees: Principata e Shqiperisë) (ook wel Prinsdom Albanië) was een vorstendom in het zuidoosten van Europa dat bestond van 21 februari 1914 tot 1925. Albanië stond vanaf 1478 onder heerschappij van het Ottomaanse Rijk tot mei 1913 toen de grootmachten Albanië erkenden als onafhankelijk land in de Vrede van Londen. Wilhelm zu Wied, een neef van de Roemeense koningin Elisabeth, werd gekozen om vorst te worden van het nieuwe land. Op 21 februari 1914 boden de afgevaardigden van de 18 Albanese districten hem de kroon van Albanië aan, die hij aanvaardde. Buiten Albanië werd Wilhelm 'prins' genoemd, maar in Albanië zelf kreeg hij de titel Mbret mee, die gelijkgesteld is aan 'koning', om niet onder te hoeven doen voor buurland Montenegro. Samen met zijn gezin betrad de prins op 7 maart 1914 voor het eerst Albanese grond in de havenstad Durrës. De veiligheid werd gewaarborgd door een Nederlandse gendarmerie. Wilhelm was echter niet in staat het land goed te regeren en er heerste al snel anarchie. Na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog lieten de grootmachten Wilhelm in de steek en Essad Pasha probeerde de macht te grijpen. Op 3 september 1914 verliet Wilhelm het land. Na de oorlog keerde Wilhelm niet terug en een hoge raad van vier leden regeerde als regent over het land tot in 1925 de republiek uitgeroepen werd. Drie jaar later werd president Achmet Zogu gekroond tot koning van Albanië en werd Albanië omgevormd in een constitutionele monarchie. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
