Peter Winnen

Peter Winnen
Peter Winnen in 1980
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Peter Johannes Gertrudis Winnen
Geboortedatum	5 september 1957
Geboorteplaats	Ysselsteyn, Nederland
Sportieve informatie
Discipline(s)	Weg
Ploegen
1980 1981-1982 1983 1984-1989 1990-1991	IJsboerke (per 01/07) Capri Sonne TI-Raleigh Panasonic Buckler
Beste prestaties
Amstel Gold Race	10e (1984)
Luik-Bastenaken-Luik	11e (1990)
Ronde van Italië	8e (1987, 1988)
Ronde van Frankrijk	3e (1983) 4 etappezeges
Ronde van Spanje	15e (1986)
WK op de weg	20e (1983)
Portaal    Wielersport

Peter Johannes Gertrudis Winnen (Ysselsteyn, 5 september 1957) is een voormalig profwielrenner uit Nederland.

Winnen, onderwijzer van beroep, eindigde in 1980 als tweede in de Vredeskoers en nam later dat jaar deel aan de Olympische Spelen in Moskou.

In 1981 debuteerde hij in de Ronde van Frankrijk en baarde opzien met een ritoverwinning naar Alpe d'Huez, een vijfde plaats in het eindklassement en de eerste plaats in het jongerenklassement. Het jaar daarna verbeterde hij zichzelf nog iets met een vierde plaats in de eindrangschikking en opnieuw ritwinst. Zijn beste prestatie leverde Winnen in 1983 toen hij, na aanvankelijk tegenvallend te hebben gereden in de Pyreneeën, sterk terugkwam in de Alpen met opnieuw winst op Alpe d'Huez. Zelfs de eindoverwinning kwam binnen zijn bereik. In de laatste bergrit zette zijn ploeg een aanval in op klassementsleider Laurent Fignon. Deze aanval faalde door een zware val van ploegmaat Johan van der Velde en het sterke rijden in de slotfase van Fignon zelf. Winnen werd dat jaar derde in het eindklassement. Hij zou later verklaren zich nooit echt goed te hebben gevoeld in deze Ronde van Frankrijk, onder andere door een zware bronchitis die hij kort ervoor had opgelopen, een gebrek aan vertrouwen van zijn ploegleider Peter Post, een onprettige sfeer in de ploeg en privéproblemen.

Hierna volgden enkele tegenvallende jaren waarin Winnen niet meer met de beteren mee omhoog kon in de bergen. Door de komst van talentvolle ploeggenoten, zoals Erik Breukink, was er echter weer een rol van betekenis voor hem weggelegd. Vooral als helper, maar ook enkele eervolle plaatsen werden nog behaald. Zo werd hij in 1988 nog negende in zowel de Ronde van Italië als de Ronde van Frankrijk en tweede in de Ronde van Zwitserland in 1987, waar hij op slechts één seconde de eindoverwinning miste.

Winnen was bovenal een klimmer. Toch wist hij in 1990 het Nederlands kampioenschap op de weg te winnen. Na een aanrijding tijdens een training voor de Tour de France stopte hij in 1991 met wielrennen.

In een uitzending van het tv-programma Reporter in januari 2000 gaf Winnen samen met Maarten Ducrot en Steven Rooks toe dat hij tijdens zijn wielerloopbaan doping had gebruikt.^[1]

Na zijn actieve wielerloopbaan ging Winnen naar de kunstacademie en publiceerde hij enkele boeken over de wielerwereld, waaronder Van Santander naar Santander in 2000. Ook daarin beschreef hij, hoe hem in 1982 in de ploeg van Walter Godefroot doping werd aangeboden, en ook zijn dopinggebruik in de ploeg met Post als ploegleider. Daarnaast schrijft Winnen regelmatig columns voor kranten en tijdschriften, waaronder NRC Handelsblad. In december 2005 ging een muziektheaterproductie van zijn hand in première, getiteld Fiets. De voorstelling gaat over de verhouding tussen wielersport, media en commercie. Op 17 juli 2011 besteedde het documentair-historische televisieprogramma Andere Tijden Sport aandacht aan de zege van Winnen tijdens de Ronde van Frankrijk in 1981 met aankomst op Alpe d'Huez. Sinds 2012 worden racefietsen gefabriceerd onder de naam Peter Winnen Cycles. De ontwerpen zijn van Peter en David Winnen.

Jaar Ronde van Italië Ronde van Frankrijk Ronde van Spanje 1981 5e (1)   1982 4e (1)  1983 3  ↑ (1)  1984 26e   1985 15e   opgave   1986 opgave   15e   1987 8e   1988 8e   9e (1)  1989 29e   1990 opgave   1991 opgave   Tussen haakjes het aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar Gent-Wevelgem Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Parijs-Tours WK op de weg Wereld­ranglijsten 1981 73e 24e 73e 21e (SPP) 1982 35e 75e 30e (SPP) 1983 20e 14e (SPP) 1984 10e 35e 36e 1985 40e 52e 47e 39e 1986 45e 1987 80e 21e (SPP) 1988 41e 1989 31e 32e 1990 35e 11e 29e 1991 76e

• Van Santander naar Santander (2000)
• Valse start (2002) - verzameling NRC-columns
• Stoempwerk en andere verhalen (2004) - verzameling columns uit NRC en De Muur
• Het snot voor ogen (2005)
• Pedaalridder - de beste verhalen (2007)
• Windbreker en andere verhalen (2008)
• De Missie (2008) - 30-Minutenboekje bij een sixpack Grand Prestige-bier van Hertog Jan
• Wielergeluk (2010)
• Koersdagen (2011)
• God of duivel (2013)
• De dag dat ik in de berm ging zitten (2021)

Peter Winnen wist tweemaal de Touretappe naar Alpe d'Huez te winnen. De enige andere renners die deze etappe ook tweemaal wisten te winnen waren Hennie Kuiper (in 1977 en 1978), Joop Zoetemelk (in 1976 en 1979), Gianni Bugno (in 1990 en 1991) en Marco Pantani (in 1995 en 1997). Lance Armstrong won de etappe ook twee keer (in 2001 en 2004), maar deze overwinningen zijn officieel uit de boeken (en de bochten) verwijderd.

In bocht 13 van Alpe d'Huez staat Peter Winnen op het aanduidingsbord als etappewinnaar van de Touretappe van 1983 vermeld. In bocht 15 staat hij vermeld als de winnaar van de etappe in 1981.

Bronnen, noten en/of referenties

Mediabestanden

Commons heeft media­bestanden in de categorie Peter Winnen.

• (en) Profiel van Peter Winnen op ProCyclingStats
• Biografieën, werken en teksten bij de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (dbnl)
• Virtual International Authority File (VIAF): 79547101

---

1. ↑ Uitzending van Reporter

Voorganger: Frans Maassen 1989

Nederlands kampioen wielrennen Peter Winnen 1990

Opvolger: Steven Rooks 1991