Spock's Beard
Spock's Beard | ||||
---|---|---|---|---|
Spock's Beard in 2007
| ||||
Achtergrondinformatie | ||||
Jaren actief | 1992-heden | |||
Oorsprong | Los Angeles, Verenigde Staten | |||
Genre(s) | Hardrock, progressieve rock | |||
Label(s) | Metal Blade/Radiant, Mascot, InsideOut | |||
Bezetting | ||||
Huidige leden | Alan Morse Dave Meros Ryo Okumoto Ted Leonard | |||
Oud-leden | John Ballard Nick D'Virgilio Neal Morse Jimmy Keegan | |||
Officiële website | ||||
(en) Allmusic-profiel | ||||
(en) Last.fm-profiel | ||||
(en) Discogs-profiel | ||||
(en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Spock's Beard is een Amerikaanse progressieve-rockband uit Los Angeles. De band werd opgericht in 1992 door de broers Neal en Alan Morse. De naam is afgeleid van het Star Trek-personage Spock die in de aflevering Mirror, mirror een baard droeg.[1]
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]Spock's Beard is opgericht door de uit Los Angeles afkomstige broers Neal en Alan Morse. Neal speelt toetsen, akoestische gitaar en is zanger, Alan speelt elektrische gitaar. Vóór zijn succes in de progressieve rock was Neal een muzikant die veel speelde in pubs en cafés. Hij hoopte op een solocarrière in de popmuziek, maar eigenlijk was dat niet de muziek waar hij echt van hield. Op een gegeven moment hakte hij de knoop door en besloot om progressieve rock te gaan maken samen met zijn broer.
Neal en Alan kwamen bij toeval in aanraking met drummer Nick D'Virgilio tijdens een uitje van de broers in een jamcafé waar de muzikanten willekeurig opgeroepen worden om samen te spelen.[2] Nick was die avond ook aanwezig en hij werd samen met Neal en Alan opgeroepen om te jammen.
Spock's Beard leverde in 1995 hun eerste album af. Samen met drummer Nick D'Virgilio en bassist Dave Meros zag het album The light het licht.
Bij het volgende album Beware of darkness was toetsenist Ryo Okumoto aan het kwartet toegevoegd. In deze bezetting zouden ze nog vier studioalbums uitbrengen. Tijdens de Day for Night-tour is in 013 Tilburg de dvd Don't try this at home: Live in Holland opgenomen.
Na de opnamen van het album Snow besloot Neal Morse de band te verlaten. Reden voor deze keuze was zijn bekering tot het christendom.[3] Met drummer Nick D'Virgilio als nieuwe leadzanger leverde Spock's Beard vier studioalbums af. In 2011 verliet D'Virgilio de groep en traden drummer Jimmy Keegan en zanger Ted Leonard toe.
Bezetting
[bewerken | brontekst bewerken]- Neal Morse - zang, toetsen, gitaar (verliet de band in 2002)
- Alan Morse - gitaar, zang, cello
- Nick D'Virgilio - drums, zang (verliet de band in 2011)
- Dave Meros - bass, zang, hoorn
- Ryo Okumoto - keyboard
- Jimmy Keegan - drums (sinds 2013 op album, daarvoor ook al tijdens optredens)
- Ted Leonard - zang (sinds 2011)
Discografie
[bewerken | brontekst bewerken]Studioalbums
[bewerken | brontekst bewerken]- The light, 1995
- Beware of darkness, 1996
- The kindness of strangers, 1998
- Day for night, 1999
- V, 2000
- Snow, 2002
- Feel euphoria, 08-07-2003
- Octane, 2005
- Spock's Beard, 2006
- X, 2010
- Brief nocturnes and dreamless sleep, 2013
- The oblivion particle, 2015
- Noise floor, 2018
Solo-albums
[bewerken | brontekst bewerken]Zie Neal Morse#Discografie voor de discografie van Neal Morse.
- Karma (2001) en Live and acoustic (2004) van Nick d'Virgilio (NDV);
- Coming through (2002) van Ryo Okumoto;
- Four o'clock and hysteria (2007) van Alan Morse.
Dvd's
[bewerken | brontekst bewerken]- Snow - live, 2017
Videografie
[bewerken | brontekst bewerken]- Spock's Beard home movie – Video (1998)
- Live at The Whisky – Video (1999)
- The making of V – Video (2001)
- Don't try this at home – 2 dvd-set (2002)
- The making of Snow – dvd (2004)
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Officiële website
- (en) Spock's Beard op Discogs
- Bron
- (en) Spock's Beard in de database van AllMusic
- Verwijzingen
- ↑ (en) Exclusive Interview: Prog Rock Band Spock's Beard. StarTrek.com (27 oktober 2015). Gearchiveerd op 8 november 2020.
- ↑ (en) Haan, Jan-Jaap de, Spock's Beard - The Light. Dutch Progressive Rock Page (20 november 1999). Gearchiveerd op 25 september 2019.
- ↑ (en) Shilton, Nick, The story of Spock's Beard and Snow. Louder (17 september 2020). Gearchiveerd op 20 januari 2021.