Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Knoflookpadden

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Knoflookpadden
Knoflookpad (Pelobates fuscus)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Amfibia (Amfibieën)
Orde:Anura (Kikkers)
Onderorde:Mesobatrachia
Superfamilie:Pelobatoidea
Familie
Pelobatidae
Bonaparte, 1850
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Knoflookpadden op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Knoflookpadden[1] (Pelobatidae) zijn een familie van pad-achtige kikkers (Anura).[2]

De groep werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Karel Lucien Bonaparte in 1850. Later werd de wetenschappelijke naam Pelobatina gebruikt. Er zijn vier soorten in een enkel (monotypisch) geslacht; Pelobates.[2] Knoflookpadden behoorden vroeger tot de padden (Bufonidae). Lange tijd werden ook de 7 soorten uit het geslacht van de Amerikaanse knoflookpadden (Scaphiopus) en Spea tot de knoflookpadden gerekend, maar deze soorten zijn afgesplitst en vormen tegenwoordig een eigen familie; de Scaphiopodidae.

Uiterlijke kenmerken

[bewerken | brontekst bewerken]

Knoflookpadden zijn sterk pad-achtige kikkers; de kop is relatief groot, de ogen puilen uit en hebben een verticale spleetvormige pupil. Ze hebben een klein en gedrongen lichaam en een groene tot bruine kleur met vlekken, de buikzijde is lichter. Een karakteristiek kenmerk is een verhard deel aan de achterpoten dat de metatarsusknobbel wordt genoemd. Deze structuur is schoffel-achtig en wordt gebruikt om zich snel achterwaarts in te graven.

Knoflookpadden zijn in de regel ’s nachts actief. Overdag graven ze zich in. Bij bedreiging wordt een sterk geurend secreet afgescheiden dat naar knoflook ruikt en giftig is voor veel huis- en roofdieren, bij de mens heeft het slechts een irriterende werking op de huid en met name als het in de ogen terecht komt.

Knoflookpadden zijn in staat om zich razendsnel in te graven en spenderen het grootste deel van hun tijd in een zelf gegraven hol van tien tot dertig centimeter diep. De paring vindt in de lente plaats. De eieren worden in snoeren afgezet, ze zijn ongelijk verdeeld binnen het eiersnoer in tegenstelling tot veel andere kikkers.

Verspreiding en habitat

[bewerken | brontekst bewerken]

Knoflookpadden leven in Europa, Azië, het Arabisch Schiereiland en noordwestelijk Afrika.[3] Doordat ze alleen bij regenachtig weer tevoorschijn komen uit hun holen, kunnen knoflookpadden in relatief droge omgevingen leven.

Familie Pelobatidae

Tot de familie Pelobatidae behoren ook 5 uitgestorven geslachten:[4]

Bronvermelding

[bewerken | brontekst bewerken]