Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Bonapartisme

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Embleem van het Eerste Franse Keizerrijk

Het bonapartisme was een politieke stroming in Frankrijk die streefde naar de restauratie van het huis Bonaparte en zijn politieke systeem, hoewel het begrip ook tegenwoordig in ruimere zin wordt gebruikt.

Het bonapartisme is de Franse politieke ideologie die er in de tweede helft van de 19e eeuw naar streefde het Tweede Franse Keizerrijk te herstellen onder het huis Bonaparte, de Corsicaanse familie van Napoleon Bonaparte (Napoleon I) en zijn neef Karel Lodewijk Napoleon Bonaparte (Napoleon III). Volgens de historicus René Rémond (Les Droits en France, 1954), die rechtse politieke stromingen in Frankrijk analyseerde, zijn het legitimisme, het orleanisme, het boulangisme en ook het latere gaullisme te zien als uitingen die overeenkomen met het bonapartisme.

In de communistische ideologie

[bewerken | brontekst bewerken]

In meer algemene zin wordt de term bonapartisme vaak gebruikt om een vorm van manipulatie aan te duiden. In zijn essay Der 18te Brumaire des Louis Napoleon (1852) verwees Karl Marx met deze term naar een situatie waarin militairen de macht ontfutselen aan revolutionairen om de geradicaliseerde onderklasse voor eigen doeleinden te manipuleren. Terwijl het om een breed gedragen beweging lijkt te gaan, wordt in het verborgene een beperkte, maar machtige bovenklasse in stand gehouden. Volgens Marx had Napoleon III de Februarirevolutie van 1848 gecorrumpeerd, net zoals Napoleon I dat gedaan had met de Franse Revolutie van 1789.

De benaming bonapartisme werd ook gebruikt door de Russische revolutionair Leon Trotski in zijn werk Arbeidersstaat, Thermidor en Bonapartisme (1935). Ook hij gebruikte als voorbeeld de politiek van Napoleon III, nadat die in 1848 was gekozen als president van de Tweede Franse Republiek en in 1851 het Tweede Franse Keizerrijk gesticht had. Volgens Trotski is bonapartisme een vorm van politieke manipulatie om de staatsmacht terug te winnen door middel van angst. Kort gezegd: door de elite in de klassenmaatschappij bang te maken met een revolutionaire dreiging waarbij waarschijnlijk de elitaire rollen zullen worden omgedraaid, wordt de elite ertoe gebracht haar politieke invloed voor een deel op te geven en over te dragen aan de staat, in ruil voor bescherming tegen de revolutionaire dreiging.

Trotski zou ook beweerd hebben dat de Russische dictator Jozef Stalin en zijn handlanger Vjatsjeslav Molotov van deze politieke manipulatie gebruik hebben gemaakt door de arbeidersklasse angst aan te jagen, door te beweren dat als Stalin niet alle bevoegdheden geniet de Russische keizer weer kans krijgt de macht in handen te nemen. Ook de Britse schrijver George Orwell gebruikte deze vorm van tactiek in zijn meesterwerk Animal Farm.

Een synoniem voor bonapartisme in deze zin is caesarisme, waarin Julius Caesar ook dictatoriale machten kreeg door zich als "strijder voor volksbelangen" voor te doen.[1]

Pretendenten van de troon van Frankrijk met de familie Bonaparte

[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste Keizerrijk en de overgangsperiode tot 1852

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Naam Geboren Gestorven Periode Ouders
1 Napoleon I 15 augustus 1769
Ajaccio
5 mei 1821
Sint Helena
1814-1821 Carlo Bonaparte (1746-1785)
Maria Letizia Ramolino (1750-1836)
2 Napoleon II
Frans Karel Jozef Napoleon Bonaparte, hertog van Reichstadt
20 maart 1811
Parijs
22 juli 1832
Wenen
1821-1832 Napoleon I (1769-1821),
Maria Ludwika (1791-1847)
3 Jozef (Joseph)
Jozef Napoleon Bonaparte, koning van Spanje
7 januari 1768
Corte
28 juli 1844
Florence
1832-1844 Carlo Bonaparte (1746-1785)
Maria Letizia Ramolino (1750-1836)
4 Lodewijk (Louis)
Lodewijk Napoleon Bonaparte, koning van Holland
2 september 1778
Ajaccio
25 juli 1846
Livorno
1844-1846 Carlo Maria Buonaparte (1746-1785)
Maria Letizia Ramolino (1750-1836)
5 Napoleon III 20 april 1808
Parijs
9 januari 1873
Chislehurst
1846-1852 Lodewijk Bonaparte (1778-1846), koning van Holland
Hortense de Beauharnais (1783-1837)

Tweede Keizerrijk

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Naam Geboren Gestorven Periode Ouders
5 Napoleon III 20 april 1808
Parijs
9 januari 1873
Chislehurst
1870-1873 Lodewijk Bonaparte (1778-1846), koning van Holland
Hortense de Beauharnais (1783-1837)
6 Napoleon IV
Napoleon Eugène Lodewijk Bonaparte
16 maart 1856
Parijs
1 juni 1879
Farnborough
1873-1879 Napoleon III (1808-1873),
Eugénie de Montijo (1826-1920)
7 Napoleon V
Viktor Napoleon Bonaparte, hertog van Montfort
18 juni 1862
Parijs
3 mei 1926
Brussel
1879-1926 Jozef Napoleon Bonaparte (1822-1891)
Maria Clothilde van Savoye (1843-1911)
8 Napoleon VI
Lodewijk Jérôme Victor Emanuel Leopold Marie Napoleon
23 januari 1914
Brussel
3 mei 1997
Prangins
1926-1997 Napoleon-Victor Bonaparte (1862-1926)
Clementine van België (1872-1955)
9 Napoleon VII
Karel Napoleon
19 oktober 1950
Boulogne-sur-Seine

1997- Napoleon Louis Jerome Bonaparte (1914-1997)
Alix de Foresta-Bonaparte
Nr. Naam Geboren Ouders
1 Jean-Christophe Napoléon Bonaparte
Jean Christophe Napoléon Bonaparte
11 juli 1986
Saint-Raphaël
Jean Christophe Napoléon Bonaparte
Beatrix Maria
  • Bluche, Frédéric, Le Bonapartisme, collection Que sais-je ?, Paris, Presses universitaires de France, 1981.
  • Choisel, Francis , Bonapartisme et gaullisme, Paris, Albatros, 1987.