-iet

• 2 en 5: van frans -ite van latijn -ita, -ites van grieks -itès ^[1]
• 6: eventueel via frans -it(e) van latijn -itus ^[2]

-iet ^[3]

1. (scheikunde) duidt de aanwezigheid aan van een complex anion waarin het centrale atoom de belangrijkste oxidatietoestand onder de hoogste bezit, gewoonlijk is dat twee ladingseenheden lager dan de hoogste

   • In een sulfaat heeft zwavel een oxidatiegetal van +6, in een sulfiet is dat +4. 

2. (mineralogie) de meest gebruikelijke uitgang voor de naam van een mineraal, soms afgeleid van de vindplaats, soms van de beschrijver, soms van andere namen

   • Calciet, ianthiniet en pyriet zijn mineralen. 

3. aanhanger, volgeling van de genoemde persoon of zaak -> jezuïet
4. afstammeling van de genoemde persoon -> adamiet
5. bewoner van de genoemde plaats, streek, land e.d -> Jemeniet
6. vormt bijvoegelijke naamwoorden met een Latijnse stam -> erudiet

• [2] -liet