graven

• Geluid:  graven    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈɣravə(n) / (2 lettergrepen)

• gra·ven

• In de betekenis van ‘in de grond spitten’ voor het eerst aangetroffen in 901 ^[1]
• Germaans erfwoord: *graban

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
graven	groef	gegraven
klasse 6	volledig

graven

1. overgankelijk een gat in de grond maken met de handen of met een graafwerktuig

   ▸ Met mijn 17 gram zware deuce of spades-schep groef ik dagelijks een gat in de grond van ongeveer 10 cm diep als de grond niet te hard was.^[2]

• Wie een kuil graaft voor een ander, valt er zelf in.

de graven mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord graf
2. meervoud van het zelfstandig naamwoord graaf

• Het woord graven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "graven" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.[3]

stellend	vergrotend	overtreffend
graven	-	-

graven

1. gesneden

   «Graven images.»

   Gesneden beelden.

• Afgeleid van het Oudsaksische gravan

graven

1. graven

• Nedersaksisch: graven, grawen

• Afgeleid van het Oudnederlandse gravan

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd		voltooid deelwoord
	enkelvoud	meervoud
graven	groef	groeven	ghegraven
klasse 6	volledig

graven

1. graven

   «Des Manend. na onser Vrouwen dach nat. bi den scepen in Poelstr, in Waterst., in Noerdenberghestr; ende in Engestr. do sie met den straatghenoten ghegraven hadden in der lantweren di den Veelde 22s.^[1]»

   Op maandag na de dag van onze Vrouwe bij de schepen in Poelstraat, Waterstraat, Noordenbergestraat en Engestraat, omdat ze met hun straatgenoten in de landweer bij het Veld graafwerk verricht hadden: 22 stuivers.

2. begraven

• grauen
• grauene
• greuen
• greven

• Limburgs: grave
• Nederlands: graven
  • Afrikaans: graaf, grawe

• Vroegmiddelnederlands woordenboek - Instituut voor de Nederlandse taal
• Middelnederlands woordenboek - Instituut voor de Nederlandse taal

• Afgeleid van het Middelnederduitse graven

graven

1. graven

• grawen

• buddeln
• klaiben
• spitten

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

• gra·ven

Naar frequentie	2790

graven

1. nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van grav

• grava, v (in de betekenissen: 1. graf, 2. geul, 3. gracht ..., 4. kuil)

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Naar frequentie	4040

graven

1. nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van grav