feit

• Geluid:  feit    (hulp, bestand)
• IPA: /fɛi̯t/

• feit

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘daad, wat werkelijk is’ voor het eerst aangetroffen in 1294 ^[1]
• ^[2]

het feit o

1. een gebeurtenis of omstandigheid die werkelijk gebeurd is

   • Het is niet mijn mening, het is een feit! 
   • Het is een feit dat een koe schijt  

   ▸ Kinderen zijn, net als iedereen, gewoontedieren. De mijne waren inmiddels een beetje gewend aan het feit dat zowel ik als mijn vrouw af en toe een tijdje weg waren.^[3]

• fijt

• bewering, affirmatie

• bedenksel

• feitelijk, feitenkennis, feitenmateriaal, feitenonderzoek, feitenoverzicht, feitenrechter, feitenrelaas

• Het woord feit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "feit" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.