droevig

• Geluid:  droevig    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈdruvəx / (2 lettergrepen)

• droe·vig

• afgeleid van droef met het achtervoegsel -ig ^[1]

droevig

1. verdriet hebbend

   • De arts troostte de droevige familie na het overlijden van het jonge kind. 

2. verdrietig gevoel veroorzakend

   • Ik moet altijd huilen bij droevige films. 

• treurig, verdrietig

• (intensivering) indroevig

• blij, vrolijk

• droefheid, droeftoeter

droevig

1. treurig

   • Zijn vertrek stemt ons droevig, maar hij is een vrij mens en kan gaan en staan waar hij wil.'^[2] 

• Het woord droevig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "droevig" herkend door: