attributief

• Geluid:  attributief    (hulp, bestand)
• IPA: /ɑtrɪbʏˈtif/

• at·tri·bu·tief

• afgeleid van attributie met het achtervoegsel -ief
• afgeleid van het Franse attributif of daarvoor van het Latijnse 'attributivum'

attributief

1. toekennend, toeschrijvend, toedelend
2. de eigenschap hebbend van een attribuut of fungerend als attribuut
3. (taalkunde) bijvoeglijke bepaling, attribuut (woordgroep die een eigenschap definieert van een gerelateerd element)

   Een groot huis.

   In deze zin staat groot vóór huis, dus is groot hier attributief.

   Het huis is groot.

   In deze zin staat groot ná huis, dus is groot hier predicatief.

• predicatief

• Het woord attributief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "attributief" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.