middel

• Geluid:  middel    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈmɪdəl / (2 lettergrepen); /ˈmɪdəɫ/

• mid·del

• In de betekenis van ‘middelste deel, bv. van een lichaam’ voor het eerst aangetroffen in 1102 ^[1]
• [A] Afkomstig van Oudnederlandse woord middil,

      afleiding van midden met het achtervoegsel -el^[2]

• [B] Afleiding van bemiddeling.

[A]	enkelvoud	meervoud
naamwoord	middel	middelen
verkleinwoord	middeltje	middeltjes

[A] het middel o

1. het midden
2. iets met behulp waarvan een doel bereikt kan worden

   • Dat is een middel, niet een doel. 

3. (medisch) iets dat wordt aangewend om ziekte, ongesteldheid te bestrijden, (verkort voor geneesmiddel)

   • Tegen die ziekte is nog geen middel gevonden. 
   • Er is nog steeds geen middel tegen aids. 

4. (financieel) geld, bezit; in deze betekenis meestal meerv.

   • Hij heeft de middelen om er een sterke onderneming van te maken. 

5. (taalkunde) (als eerste deel van samenstellingen) fase in de geschiedenis van sommige talen tussen de oudste vorm daarvan ("oud") en de meest recente verleden ("nieuw")

• [3]: medicijn

• [2]: Het doel heiligt de middelen.

• [2]: door middel van (d.m.v. / dmv)

•  Dit is een merkwaardige uitvinding die door middel van uv-licht alle parasieten en bacteriën in het water binnen negentig seconden uitschakelt. ^[3] 

• [3]: Het middel is erger dan de kwaal.

[B]	enkelvoud	meervoud
naamwoord	middel	middels
verkleinwoord	middeltje	middeltjes

[B] middel m/o

1. (anatomie) het middendeel van het menselijk lichaam, meer specifiek op heuphoogte, daar waar de benen overgaan in het bovenlijf; taille

   • Hij stond tot aan zijn middel in het water. 
   • Hij krijgt wat te veel vet om zijn middel. 

vervoeging van
middelen

middel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van middelen
   

   • Ik middel. 

2. gebiedende wijs van middelen
   

   • Middel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van middelen
   

   • Middel je? 

• Het woord middel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "middel" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.[4]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

middel

1. middel

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ˈmidəl/

• mid·del

• Afkomstig uit het Nederduits

Naar frequentie	10437

o [A]	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	middel	middelet midlet	middel midler	midla midlene
genitief	middels	middelets midlets	middels midlers	midlas midlenes

[A] middel o

1. middel (iets om een doel te bereiken, b.v. een tegenmiddel, vlekkenmiddel)
2. (medisch) geneesmiddel
3. (economie) hulpbron, resource

• [1]: botemiddel
• [1]: hjelpemiddel
• [1]: næringsmiddel
• [1]: pussemiddel
• [1]: virkemiddel
• [2]: legemiddel

• [1]: Målet helliger middelet.

m [B]+[C]	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	middel	middelen	midler	midlene
genitief	middels	middelens	midlers	midlenes

[B] middel m

1. (financieel) vermogen (geld, bezit)

[C] middel m

1. middel (het midden)

• middeltall
• middelverdi

middel, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van middel

• midler

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ˈmidəl/

• mid·del

• Afkomstig uit het Nederduits

o [A]	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	middel	middelet	middel	midla

[A] middel o

1. middel (iets om een doel te bereiken, b.v. een geneesmiddel)
2. middel (iets om een doel te bereiken, b.v. een tegenmiddel, vlekkenmiddel)
3. (medisch) geneesmiddel

• [1]: botemiddel
• [1]: hjelpemiddel
• [1]: næringsmiddel
• [1]: pussemiddel
• [1]: verkemiddel
• [2]: lækjemiddel

m [B]	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	middel	middelen	midlar	midlane

[B] middel m

1. middel (het midden)

• middeltal
• middelverdi

middel, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van middel

middel

1. middel