maf

• Geluid:  maf    (hulp, bestand)
• IPA: / mɑf / (1 lettergreep)
  • (Noord-Nederland): /mɑf/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /mɑf/

• maf

• in de betekenis ‘gek’ voor het eerst aangetroffen in 1731 ^[1]
• Herkomst: Bargoens ^[2]

maf

1. (Jiddisch-Hebreeuws), (informeel), (spreektaal) gek, vreemd, onverwacht, ongebruikelijk, raar

   • Hij had een bepaald maffe hoed op. 
   • Gister deed-ie zoiets mafs dat ik m'n lachen bijna niet in kon houden. 

• bajesmaf

• maffen, mafjas, mafkees, mafketel, mafkikker

maf

1. op een vreemde, onverwachte, ongebruikelijke, rare manier

   • Sinds zijn blessure loopt hij echt nog maffer. 

maf

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van maffen
   

   • Ik maf. 

2. gebiedende wijs van maffen
   

   • Maf! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van maffen
   

   • Maf je? 

• Het woord maf staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "maf" herkend door: