Vitalian

Vitalianus (* weet man nich; † 27. Januar 672) weer van 657 bit 672 Paapst. Ut de Tiet vör sien Thronbestiegen is mit Utnahm vun sien Gebortsoort Segni un de Naam vun sien Vader, Anastasius, nichts bekannt. Nah den Dood vun sien Vörgänger Eugen I. an' 2. oder 3. Juli 657 wurr Vitalian to'n Paapst wählt un an' 30. Juli inthronisiert.

En wichtig Thema vun sien Regeerenstiet weer dat Verhältnis to de Ostkarken un to den oströömschen Kaiser. Vitalian hett de Positschoon vertreeden, dat en Konflikt mit Ostrom nichts inbringen wüürd, un hett dorher versöcht, en früendlicher Verhältnis tüschen West un Ost weer hertostellen. En Problem weer dorbi, dat sück in' Osten de Bewegung vun den Monotheletismus, de vun Rom as ketzerisch ansehn wurr, tonächst bit in de hööchsten Stellen utbreedt harr (later wurr de ok in' Osten torüchwiest); ünner annern hungen de oströömsch Kaiser Konstans II. un de Patriarch von Konstantinopel Petros disse Lehre an. In mehreren Breef gelung dat Vitalian, weer en Basis för gegensiedigen Kuntakt hertostellen, wenngliek de dogmatischen Konflikte ungelöst bleeven. De gegensiedig Uttuusch beleev sien Hööchtpunkt, as Konstans II. van' 5. bit to'n 7. Juli 663 Rom besöken dee, um vun dor ut de Langobarden to bekämpen. Ünner annern weer he Gast bi twee Goddesdeensten in de Basilika St. Peter un hett tosommen mit den Paapst eeten. Vitalian seker sück den Kuntakt dordör, dat he över de politischen un dogmatischen Striedigkeiten diskret Schwiegen bewohr un nich eenmal denn upbegehr, as Konstans nah sien Afreis tallriekklaut Kunstwarken ut Rom mit sück führen dee. Nahdem Konstans 668 in Syrakus umbrocht wurrn weer, hett Vitalian de sien Söhn Konstantin IV. in den Kamp um de Thronfolg ünnerstütt un wurr belohnt, indem Konstantin den Monotheletismus de Ünnerstütten nich mehr tokommen leet, de sien Vader disse Bewegen noch gewährt harr. Vitalian hett dat utnutzt un kunn in' Osten nu weer starker de röömschen Dogmen vertreeden, wiel he hier nu ünner kaiserlich Schuul stunn – womit de Patriarch aber so gar nich mit inverstahn weer.

En anner Thema ünner dat Pontifikat vun Vitalian weern de Autonomiebestreeven vun den Arzbischop Maurus vun Ravenna, de sück nich mehr de päpstlichen Macht ünnerordnen, d. h. autokephal wurrn wull. Konstans II. hett Maurus tatkräftig ünnerstüüt un hett en Anordnung erlaaten, de Ravenna ut den päpstlichen Machtberiek nehm. Dat führ sogar to en gegensiedig Exkommunikatschoon vun den Paapst un den Arzbischop. Eerst ünner Paapst Leo II. kunn dat Bisdom weer in de röömsch Kark ingleedert wurrd.

Vun Vitalian is ok bekannt, dat he den päpstlichen Infloot in England un up Kreta utwieden kunn. In England schaff he dat, de religiösen Konflikte tüschen den Briten un den Angelsassen bitoleggen, un hett den Mönk Theodor von Tarsus to’n neen Arzbischop vun Canterbury nömmt. Up Kreta, dat all in dat Rebeet vun de Ostkark leeg, kunn sück Vitalian ebenfalls in mehreren Personal- un Rechtsfragen dörsetten.^[1]

Vitalian is an’ 27. Januar 672 storven un wurr in de Konstantiensche Basilika St. Peter]] bisett. Sien Gedenkdag is de 27. Januar.

• Umberto Longo: Vitaliano, in: Enciclopedia dei Papi. 2000
• Ernst Pulsfort: Vitalian. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Band 12, Bautz, Herzberg 1997, ISBN 3-88309-068-9, Sp. 1515–1517.
• Rudolf Schieffer: Kreta, Rom und Laon. Vier Briefe des Papstes Vitalian vom Jahre 668. In: Hubert Mordek (Hrsg.): Papsttum, Kirche und Recht im Mittelalter. Festschrift für Horst Fuhrmann zum 65. Geburtstag. Tübingen 1991, S. 15–30.

Vitalian. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

1. ↑ Vgl. Rudolf Schieffer: Kreta, Rom und Laon. Vier Briefe des Papstes Vitalian vom Jahre 668. In: Hubert Mordek (Hrsg.): Papsttum, Kirche und Recht im Mittelalter. Festschrift für Horst Fuhrmann zum 65. Geburtstag. Tübingen 1991, S. 15–30, hier S. 20–23.