Knutt

Een Knutt oder Knütt (m., pl. Knutten oder Knütten) is een up veel Oorten mööglich’t Verslingen vun Faden, Snoor, Band, Seel usw. Dat wat knutt’t warrn sall, winnt’n ümenanner un wenn dor denn an trocken warrt, denn bekniept sik dat vun sülfs un rutscht nich mehr utenanner. Jenadem wie de Snoor usw. ümenanner wunnen is, heten denn de Knutten ünnerscheedlik. Wiel de Seels un ok de Knutten to ünnerscheedlik Tweck bruukt sünd, hebbt de glieken Knutten jümmer maal ok ünnerscheedlik Namen.

De Minschen sünd al fröh, een denkt so an eenige 100.000 Johr, op den Gedanken kamen, dat’n Bänner usw. verknutten kann un dormit höllt dat Tohoopbinnen beter.

Je mehr Snooren un Seels in een Beroop bruukt wören, üm so mehr Oort vun Knutten hebbt se sik utdacht. Dat beste Bispeel sünd de Seelüüd mit all eer Schipperknutten oder de Fischerlüüd de eer Netten tohoop knutt hebbt.