Hadith

Hadith (حديث ḥadīṯ, dat heet „Vertellen“, „Bericht“) is de Naam for allens, wat upschreven wurrn is over den Propheten Mohammed, wat he seggt hett un wat he daan hett, un wat annere Lüde maakt hefft, wenn de Prophet sik dor nich gegen ütert hett. Dat Woort warrt bruukt for allens tosamen, wat dor upschreven wurrn is, man ok for de enkelten Schriften. Vunwegen datt enkelte Schriften towielen tohopen faat weert, warrt dor de Plural Hadithe (أحاديث aḥādīṯ) for bruukt.

In den Islam sünd de Hadithe unbannig wichtig, vunwegen, datt allens, wat de Prophet maakt hett (Sunna) for de Anhängers vun düssen Gloven as Normen ankeken weert. Achter den Koran sünd se de tweete Born for de islaamsche Lehr over dat, wat een doon un wat een laten schall (Fiqh). De Hadithe maakt dat na islaamsche Lehr mööglich, datt de Minschen, de Mohammed sülms nich mehr kennen lehrt hefft, doch sehn könnt, wat he maakt un seggt hett. Vundeswegen warrt dat Lehren vun de Hadithe hüdigendags jummers noch as en vun de wichtigsten Twiege vun de islaamschen religiösen Wetenschoppen ankeken. En Hadith besteiht ut twee Deele: Toeerst weert de Lüde upföhrt, de düssen Hadith overlevert hefft (Isnad). Denn kummt de Text an sik (matn). Just so is ok de Chabar (خبر ḫabar) tohopensett. Dat is en „Naricht“ ut de fröhe islaamsche Literatur, de vertellen deit, wat passeert weer, wenn dat Religion oder Sellschop bedrepen deit. De Hadith as „Naricht“ over den Propheten Mohammed is is also en spezielle Form vun den Chabar. Towielen warrt de Begreep Chabar avers ok liek mit Hadith bruukt. En annern Begreep, de hen un wenn liek mit Hadith bruukt warrt, is Athar (أثر aṯar, dat heet: Spoor, Teken). Dor sünd sunnerlich Vertellen mit meent, de Mohammed siene Mackers (Sahāba) toschreven weert. Bi dat Rechtspreken speelt se en Rull un weert as normativ ankeken. De Begreep kann avers ok bruukt weern, as en Woort for en Bericht over den Propheten sülms.^[1]

1. ↑ Vgl. Robson 23b.