Tommy Ladnier

Thomas J. "Tommy" Ladnier (* 28. Mai 1900 in Florenceville in Louisiana; † 4. Juni 1939 in New York City) weer en US-amerikaansch Jazz-Trompeter.

In sien berühmt, aber ok notorisch untoverlaatend Autobiographie Really The Blues hett hüm de Klarinettist Mezz Mezzrow as "second only to Louis Armstrong" betekent. Kann ween, dat disse Utssag en beten to hooch greepen is, aber Ladnier gellt to Recht as en vun de bedüüdenst Stilisten vun sien Instrument in’ traditionellen Jazz.

Ladnier wurr in Florenceville in’ US-Bundesstaat Louisiana boren, keem aber all in jung Johren in de "Weeg vun den Jazz", also nah New Orleans. As so völ anner jung Musiker ut sien Generation hett he de Stadt aber verlaaten, nahdem dat Vergnöögensveertel Storyville 1917 slooten wurrn weer, um Karriere in de Metropole Chicago to maken. Dor hett he denn wieder makt, sien Stil anhand vun sien Vörbiller Bunk Johnson un King Oliver to formen, un nehm 1924 to’n eersten Mal an en Plattenupnahm deel.

In dat glieker Johr is Ladnier nah New York översiedelt un hett sück dor de Big Band vun Fletcher Henderson anslooten. Över ditt besünners renomméeträchtige Engagement funn he 1925 den Weg in de Band vun den Pianisten Sam Wooding, de sück to dissen Tietpunkt funne hett, de Revue Chocolate Kiddies up hör Europa-Tournee to begleiten. Bi dat Berlin-Gastspeel hett denn ok ünner annern de jung Alfred Lion, de later dat Labels Blue Note Records grünnd hett, den amerikaanschen Virtuosen hört.

In de Verloop vun de laat 1920er un 1930er Johren speel Ladnier in de Bands vun Henderson, Wooding un Noble Sissle, mit de he jeweils ok immer weer in Europa Gastspeelen geev. Dorbi entstunnen upnahmen för dat Label Swing. Sien gröttsten musikalischen (un kommerziellen) Spood harr he aber Midden vun de 1920er Johren mit de New Orleans Feetwarmers, de he tosommen mit den Saxophonisten un Klarinettisten Sidney Bechet leit hett.

Mit blots 39 Johr is Tommy Ladnier in New York an en Hartinfarkt storven.