Nomenklatur (Biologie)

De bioloogsche Nomenklatur vun Organismen is eenheitlich regelt.

De wetenschopliche Naam sett sik ut en Naam for dat Geslecht un en Binaam för de Oort (Epitheton) tosamen. De Naam för dat Geslecht warrt dorbi mit grote Anfangsbookstaven schreven un schall en latiensch oder an dat Latiensche anpasst Substantiv wesen. Dat Oort-Epitheton warrt lütt schreven un schall liek as de Naam for dat Geslecht latiensch wesen, dat kann en Substantiv oder en Adjektiv wesen. En Adjektiv mutt grammatsch den Geslechtsnaam folgen un warrt bi en Ännern vun dat Geslecht ok anpasst. Binnen ene Geslecht mööt Oorden verschedene Naams dragen, lieke Oortnaams in verschedene Geslechter sünd tolaten. Bi Deertoorden köönt Geslechtsnaam un Oort-Epitheton identisch wesen (to'n Bispeel Schuufut: Bubo bubo), bi Plantenoorden is dat nich tolaten.

Variatschonen vun dit System sünd:

• de Angaav vun den Naam vun de Ünneroort, de lütt achter den Oortnaam schreven warrt (to'n Bispeel Homo sapiens sapiens)
• dat Nömen vun Tuchtformen dör dat Anfögen vun en wiederen lüttschrevenen Naam un de Afkörten var. för variation, to'n Bispeel bi Equus przewalski var. caballus - de ut dat Huuspeerd (Equus caballus) tüchte Form vun dat Przewalski-Peerd (Equus przewalski)
• dat Nömen vun Hybriden dör Angaav vun de Oortnamen vun beide Öllerndelen to'n Bispeel bi't Muuldeert (Equus caballus x asinus), dat ut en Peerd (E. caballus) un en Esel (E. asinus) krüüzt wörr.

In't Druckbild schall de wetenschopliche Naam kursiv druckt warrn oder ünnerstreken wesen.

De Naams dröövt dat Utsehn vun de Oort beschrieven, to'n Bispeel Klöör, Grött, Verholen, warrt aver nich ungüllig, wenn dat Beschrevene sik as verkehrt rutstellt (to'n Bispeel bi de Toornswalk Apus apus: apus heet „ahn Fööt“, wiel de Fööt vun den Vagel nich faken to sehn sünd). Se dröfft aver ok na Öörd - faken de Gegend, wo de Oort opdeckt wörr - oder na Personen nöömt warrn. Normalerwies hett de Opdecker vun en ne'e Oort dat Recht en Naam to geven. Dat gifft aver ok Organisatschonen, de gegen Geld nee opdeckte Oorten na Wunsch nöömt.

En bioloogsche Oort is nich jümmer eendüdig defineert, so dat ünnerscheedliche Wetenschoplers to'n Deel Naams geevt, de verscheden sünd, oder ünner een Naam mehr as een Oorten vun en annern Wetenschopler tosamenfaten doot. Üm den Tosamenhang vun en bruukten Naam kloortostellen, warrt in de wetenschopliche Literatur de Naam vun den Autor (faken afkört) an den wetenschoplichen Naam anhängt. Carl von Linné, de ‚Vader‘ vun de Taxonomie, hett vele Oorden as de Eerste beschreven un en Naam geven. Dorüm finnt sik vele bioloogsche Namen vun de Form „Gattung oort L.“. Dorbi steiht „L.“ för Linné.