Мало Преспанско Езеро

Малото Преспанско Езеро се наоѓа во Преспанската Котлина, на југ од Големото Преспанско Езеро. Поделено е меѓу Грција (43,5 км²) и Албанија (3,9 км²). Водниот слив на езерото изнесува 189 км² - 138 км² од нив во Грција и 51 км² во Албанија. Езерото е дел од Природен парк Преспа, создаден од владите на Република Македонија, Република Грција и Република Албанија.

Водата езерото ја добива од неколкуте реки кои се влеваат во езерото. Најголема од нив е Стара река (Палиорема или Агиос Германос), но во 1936 година таа е одбиена во правец на Големото Преспанско Езеро, каде што се влева и денес. Неколку години по тоа е ископан и канал, кој ги поврзува обете преспански езера. Изградена е врата, со која да се регулира нивото на водата.[1] Архивирано на 13 мај 2007 г. Во 1953 година при исушувањето на езерото Малик кај Горица (Корча), Албанија, реката Девол е поврзана со канал со езерото. Како резултат денес јужниот дел на езерото е во голема мера загаден со ерозивен материјал, обраснат со трска и личи на блато. Зимно време езерото замрзнува. Повисоко е со 3 метри од Големото Преспанско Езеро, но нивото на водата се менува. На тоа укажува античката населба Лика на островот Свети Ахил, која денес е речиси целата потопена под водата.

Заедното езеро настанало пред 70 милиони години, илјади години потоа се поделило на две од наносите,што ги донела Стара река (Агиос Германос). Нешто потоа се создал и каналот, преку кој водата истекувала од малото во големото езеро. Во Малото Преспанско Езеро има два острова: Свети Ахил и Видринец.

 

Со Големото Преспанско Езеро сочинуваат заеднички екосистем. Растителниот свет е доста богат, како во самото езеро така и во околните блата. Езерото е живеалиште на видрата (Lutra lutra). Се среќаваат два вида желки, 9 видови гуштери и 10 видови змии. Не е многу богато со риби. Најзастапена е нивичката или белвица, потоа крапот, црвеноперката, скобустот, мренката, кленот и др. Богато е и на зоопланктон[2]^{[мртва врска]}.

Едно од најважните места за гнездење на розовиот пеликан (Pelecanus onocrotalus) и Белоглав (Кадроглав) пеликан (Pelecanus crispus). Во 1984 нивните популации (во обете езера) изнесувале соодветно 116 и 165 двојки, број што останал стабилен и во наредните 10 години. По повеќе години заштита денес Кадроглавиот пеликан брои околу 1.000 двојки, што е најголемата негова популација во светот. Бројот на чапјите покажувал промени, така што на некои се намалил. Од 30 години тука не гнезди црниот ибис (Plegadis falcinellus). За среќа, во 2005 година е забележана двојка како се подготвувала за гнездење. Сега вкупно гнездат 161 вид птици.

• Мал воден бик Ixobrychus minutus (50 двојки)
• Жолта (Гривеста) чапја Ardeola ralloides (50-100 двојки)
• Мала бела (Сребреникава) чапја Egretta garzetta (помалку од 100 двојки)
• Голема бела чапја Egretta alba (помалку од 10 двојки)
• Црвена чапја Ardea purpurea (3 двојки).

Гнездат уште:

• Голем корморан Phalacrocorax carbo sinensis (600 двојки)
• Мал корморан Phalacrocorax pygmeus (600 двојки)
• Лажичарка чапја Platalea leucorodia (2 двојки, порано максимумот бил 200 двојки)
• Обична (Дива) гуска Anser anser (максимум 170 двојки, главно место за гнездење во Грција)
• Кафена потопница Aythya nyroca (10 двојки)
• Голем северен нуркач Mergus merganser и Среден северен нуркач Mergus serrator (мала популација, најјужна во Европа и единствена во Грција)
• Египетски (Бел) мршојадец Neophron percnopterus
• Орел змијар Circaetus gallicus (2 двојки)
• Блатна еја Circus aeruginosus
• Златен (Карпест) орел Aquila chrysaetos (2 двојки)
• Лештарка Bonasa bonasia (едно од малкуте места во Грција)
• Еребица камењарка Alectoris graeca
• Белобрада рибарка Chlidonias hybridus
• Рибарче Alcedo atthis
• Среден шарен клукајдрвец Dendrocopos medius
• Мало свраче Lanius minor

Зимно време долетуваат илјади патки.[3]

На островот Свети Ахил (Agios Achilleios) се наоѓаат остатоците од средновековниот град Преспа, подигнат од цар Самоил во 10 век. Во урнатините на базиликата Свети Ахил (Agios Achilleios) во 1969 година е пронајден неговиот гроб.

• Друштво за заштита на Преспа Архивирано на 14 март 2007 г.
• Сателитски поглед на езерото