Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Skip to main content
Log in

Tinnitus

  • Nascholing
  • Published:
Huisarts en wetenschap Aims and scope

Samenvatting

Hoekstra CEL, Venekamp RP, Van Zanten GA. Tinnitus. Huisarts Wet 2015;58(10):548-51.

In dit artikel bespreken we een aantal veelvoorkomende vraagstukken omtrent de diagnostiek en behandeling van tinnitus, met als uitgangspunt de recente promotie van de eerste auteur. We hopen hiermee huisartsen handvatten aan te reiken bij het nemen van de beslissing om een patiënt met tinnitus al dan niet door te verwijzen naar de kno-arts of het audiologisch centrum.

Tinnitus (‘oorsuizen’) definieert men als een auditieve fantoomperceptie van betekenisloze geluiden. Het is een veelvoorkomende aandoening (prevalentie 7-19%), waarvan de meeste patiënten lichte hinder ervaren. Een klein deel heeft echter forse klachten met een sterke vermindering van de kwaliteit van leven. De oorzaak van tinnitus is meestal gehoorverlies. In de meeste gevallen is er sprake van leeftijdgebonden (presbyacusis), lawaaigebonden of erfelijk gehoorverlies. De onderzoeken die in het proefschrift zijn opgenomen laten onder andere zien dat de ernst van de tinnituslast samenhangt met verschillende tinnituskarakteristieken en gezondheidsgerelateerde factoren, dat het niet zinvol is om bij alle tinnituspatiënten met persisterende (langer dan drie maanden bestaande) klachten een MRI-scan te laten verrichten en dat er geen behandeling bestaat die tot genezing leidt.

Wij adviseren om bij iedere tinnituspatiënt een screeningsaudiogram te verrichten. Op basis hiervan kunnen huisartsen beoordelen of ze de patiënt naar de kno-arts of het audiologisch centrum moeten doorverwijzen. Dat laatste moeten huisartsen overwegen bij patiënten met unilaterale tinnitus en/of ernstige tinnitusklachten nadat ze deze hebben geïnformeerd over de indicatie en effectiviteit van mogelijke behandelopties. We adviseren om de tinnituszorg stapsgewijs op te zetten.

Abstract

Hoekstra CEL, Venekamp RP, Van Zanten GA. Tinnitus. Huisarts Wet 2015;58(10):548-51.

In this article, a number of common questions about the diagnosis and treatment of tinnitus are discussed, based on the first author’s PhD thesis. It is hoped that this will help general practitioners when deciding whether to refer a patient with tinnitus to an otorhinolaryngologist or an audiological centre.

Tinnitus is defined as an auditory phantom perception of meaningless sounds. It is a common condition (prevalence 7-19%), and while most patients experience only mild symptoms, a small proportion suffers from severe tinnitus symptoms and an impaired quality of life. Tinnitus is generally caused by hearing loss, in particular age-related (presbycusis) or noise-induced hearing loss and familial hearing loss. The studies presented in the PhD thesis show that: 1) the severity of tinnitus is associated with various tinnitus characteristics and health-related factors, 2) a routine MRI is of little or no value in patients with tinnitus with persistent (longer than 3 months) symptoms, and 3) there is currently no therapy available to cure tinnitus.

All patients with tinnitus should undergo screening audiometry, to assess whether they should be referred to an otorhinolaryngologist or an audiological centre. Referral should be considered in patients with unilateral tinnitus and/or serious symptoms. Patients should be told why this is necessary and informed about the effectiveness of various treatment options. A stepwise approach to the care of tinnitus patients is advised.

This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.

Access this article

Subscribe and save

Springer+ Basic
$34.99 /Month
  • Get 10 units per month
  • Download Article/Chapter or eBook
  • 1 Unit = 1 Article or 1 Chapter
  • Cancel anytime
Subscribe now

Buy Now

Price excludes VAT (USA)
Tax calculation will be finalised during checkout.

Instant access to the full article PDF.

Figuur

Literatuur

  1. Stephens SD. 1984. The treatment of tinnitus - a historical perspective. J Laryngol Otol 1984;98:963-72.

    Article  CAS  PubMed  Google Scholar 

  2. Axelsson A, Ringdahl A. Tinnitus - a study of its prevalence and characteristics. Br J Audiol 1989;33:201-10.

    Google Scholar 

  3. Chung DY, Gannon RP, Mason K. Factors affecting the prevalence of tinnitus. Audiology 1984;23:441-52.

    Article  CAS  PubMed  Google Scholar 

  4. Coles RR. Epidemiology of tinnitus: (1) prevalence. J Laryngol Otol Suppl 1984;9:7-15.

    Article  CAS  PubMed  Google Scholar 

  5. Davis A, El Rafaie A. Epidemiology of tinnitus. In: Tyler RS, Ed. Tinnitus Handbook. San Diego: Singular/Thomson Learning, 2000.

    Google Scholar 

  6. Nondahl DM, Cruickshanks KJ, Wiley TL, Klein R, Klein BE, Tweed TS. Prevalence and 5-year incidence of tinnitus among older adults: the epidemiology of hearing loss study. J Am Acad Audiol 2002;13:323-31.

    PubMed  Google Scholar 

  7. Coles RR. Epidemiology of tinnitus: (2) Demographic and clinical features. J Laryngol Otol Suppl 1984;9:195-202.

    Article  Google Scholar 

  8. Heller AJ. Classification and epidemiology of tinnitus. Otolaryngol Clin North Am 2003;36:239-48.

    Article  PubMed  Google Scholar 

  9. Henry JA, Dennis KC, Schechter MA. General review of tinnitus: prevalence, mechanisms, effects and management. J Speech Lang Hear Res 2005;48:1204-35.

    Article  PubMed  Google Scholar 

  10. Linden MW, Van der Westert GP, Bakker D, Schellevis FT. Tweede Nationale Studie naar ziekten en verrichtingen in de huisartspraktijk: klachten en aandoeningen in de bevolking en in de huisartspraktijk. Utrecht/Bilthoven: NIVEL/RIVM, 2004.

  11. Stouffer JL, Tyler RS. Characterization of tinnitus by tinnitus patients. J Speech Hear Disord 1990;55:439-453.

    Article  CAS  PubMed  Google Scholar 

  12. Hoekstra CEL. A central nervous system approach to tinnitus [proefschrift]. Utrecht: Utrecht University, 2013.

    Google Scholar 

  13. Hoekstra CEL, Wesdorp FM, Van Zanten GA. Socio-demographic, medical and tinnitus related factors associated with tinnitus burden. Ear Hear 2014;35:544-54.

    Article  PubMed  Google Scholar 

  14. Andersson G, Lyttkens L, Larsen HC. Distinguishing levels of tinnitus distress. Clin Otolaryngol Allied Sci 1999;24:404-10.

    Article  CAS  PubMed  Google Scholar 

  15. Henry JL, Wilson PH. Coping with tinnitus: two studies of psychological and audiological characteristics of patients with high and low tinnitus-related distress. Int Tinnitus J 1995;1:85-92.

    PubMed  Google Scholar 

  16. Scott B, Lindberg P, Melin L, Lyttkens L. Predictors of tinnitus discomfort, adaptation and subjective loudness. Br J Audiol 1990;24:51-62.

    Article  CAS  PubMed  Google Scholar 

  17. Wallhäusser-Franke E, Brade J, Balkenhol T, D’Amelio R, Seegmüller A, Delb W. Tinnitus: distinguishing between subjectively perceived loudness and tinnitus-related distress. PLoS ONE 2012;7:e3458-3.

    Article  Google Scholar 

  18. Hoekstra CEL, Prijs V, Van Zanten GA. Diagnostic yield of a routine MRI scan in tinnitus patients and clinical relevance of the AICA loop. Otol Neurotol 2015;36:359-65.

    Article  PubMed  Google Scholar 

  19. Melding PS, Goodey RJ, Thorne PR. The use of intravenous lignocaine in the diagnosis and treatment of tinnitus. J Laryngol Otol 1978;92:115-21.

    Article  CAS  PubMed  Google Scholar 

  20. Dobie RA. A review of randomized clinical trials in tinnitus. Laryngoscope 1999;36:383-8.

    Google Scholar 

  21. Baldo P, Doree C, Molin P, McFerran D, Cecco S. Antidepressants for patients with tinnitus. Cochrane Database Syst Rev 2012;9:CD00385-3.

    Google Scholar 

  22. Hoekstra CEL, Rynja S, Van Zanten GA, Rovers MM. Anticonvulsants for tinnitus. Cochrane Database Syst Rev 2011;7:CD00796-0.

    Google Scholar 

  23. Del Bo L, Ambrosetti U. Hearing aids for the treatment of tinnitus. Prog Brain Res 2007;166:341-5.

    Article  CAS  PubMed  Google Scholar 

  24. Hobson J, Chisholm E, El Refaie A. Sound therapy (masking) in the management of tinnitus in adults. Cochrane Database Syst Rev 2012;11:CD00637-1.

    Google Scholar 

  25. Andersson G, Lyttkens L. A meta-analytic review of psychological treatments for tinnitus. Br J Audiol 1999;33:201-10.

    Article  CAS  PubMed  Google Scholar 

  26. Cima RF, Maes IH, Joore MA, Scheyen DJ, El Refaie A, Baguley DM, et al. Specialised treatment based on cognitive behaviour therapy versus usual care for tinnitus: a randomised controlled trial. Lancet 2012;379:1951-9.

    Article  PubMed  Google Scholar 

  27. Martinez Devesa P, Waddell A, Perera R, Theodoulou M. Cognitive behavioural therapy for tinnitus. Cochrane Database Syst Rev 2007;1:CD005233.

    PubMed  Google Scholar 

  28. Phillips JS, McFerran D. Tinnitus Retraining Therapy (TRT) for tinnitus. Cochrane Database Syst Rev 2010;3:CD007330.

    Google Scholar 

Download references

Author information

Authors and Affiliations

Authors

Corresponding author

Correspondence to Carlijn Hoekstra.

Additional information

AMC, afdeling Keel-, Neus en Oorheelkunde, Meibergdreef 9, 1105 AZ Amsterdam: dr. C.E.L. Hoekstra, kno-arts. Julius Centrum voor Gezondheidswetenschappen en Eerstelijns Geneeskunde & Afdeling Keel-, Neus- en Oorheelkunde, Divisie Heelkunde Specialismen, UMC Utrecht: dr. R.P. Venekamp, huisarts en epidemioloog. UMC Utrecht, afdeling Keel-, Neus- en Oorheelkunde, Divisie Heelkunde Specialismen, Utrecht: dr. G.A. van Zanten, klinisch-fysicus/audioloog • Correspondentie: c.e.hoekstra@amc.nl • Mogelijke belangenverstrengeling: niets aangegeven.

Deze nascholing is gebaseerd op het proefschrift: Hoekstra CEL. A central nervous system approach to tinnitus. Utrecht: Utrecht University, 2013.

About this article

Check for updates. Verify currency and authenticity via CrossMark

Cite this article

Hoekstra, C., Venekamp, R. & van Zanten, B. Tinnitus. Huisarts Wet 58, 548–551 (2015). https://doi.org/10.1007/s12445-015-0287-y

Download citation

  • Published:

  • Issue Date:

  • DOI: https://doi.org/10.1007/s12445-015-0287-y

Navigation