Zelfsjtendig naamwoord

Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Valkebergs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

't Substantief of zelfsjtendig naamwoord ies in hièl väöl tale 'n apaarte lexicaal categorie van weurd um persone of zake mèt aan te geve. Veurbeelde van Limburgse substantieve zin de minsj of d'r miensj, de taal en 't sjpraekwoord. In tale mèt geslachte geuf 't meistal drie substantiefklasse: mannelik, vrouwelik en onziedig. Dat ies ouch zoa in de Limburgse grammatica.

De Romaanse tale höbbe èvvel neet miè es twiè klasse, mannelik en vrouwelik. In 't Nederlands maak me bekans allein nog ondersjeid tösje gemeinsjappelik (mannelik/vrouwelik) en onziejig. In Noord-Nederland haet me de neiging um ziejige weurd es mannelik en in 't zuide um ze es vrouwelik te behandele.

In väöl tale wie 't Limburgs höbbe zelfsjtendige naamweurd ouch e biepassend lidwoord. Dees lidweurd verdeile v'r in bepaalde lidweurd en 'n onbepaalde lidweurd. Wie pronome were in tale mèt lidweurd die ouch naamvalle höbbe - bieveurbeeld 't Duutsj- 't lidwoord mètverboge. In tale one artikele wie bieveurbeeld de Slavische tale en 't Latien zèt me aan d'n oetgank van 't zelfsjtendig naamwoord welke grammaticaal functie ze in de zin höbbe.

Ouch de bievooglike naamweurd were verboge naogelang 't geslach van 't zelfsjtendig naamwoord. Zuug ouch: adjectief en Limburgse grammair.

Substantieve zin 'n ope woordklasse, wat beteikent dat d'r gereigeld nog nuuj wäörd biekómme, wie 't Internet en d'r Wikipedia in 't Limburgs.