reet

reet m /ré:t/

1. 'n smaal äöpening
2. (synoniem) anger waord veur votlaok

Aafbraeking

• reet

Synoniem

• [2] sjietgaat

Verwantje wäörd

• geul, gluif, rin, sjeur, spleet
• bats, bóksebaom, echelste, kóntj, vot, zitvleis

Zagswies

• emes 'n vaer inne reet duje/staeke: emes te väöl lof toestaeke
• zich van gietsigheid 'n brieëm dore reet (op) trèkke: hieël erg gietsig zeen

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	reet		rete	reten
	IPA	/ré:t/	/ré:d/	/ré:te/	/ré:ten/
dim.	sjrif	reetje	reetjen	reetjes
	IPA	/ré:ce/	/ré:cen/	/ré:ces/	/ré:cez/
dat.	sjrif	reet		rete	reten
	IPA	/ré:t/	/ré:d/	/ré:te/	/ré:ten/

[1]

• Frans: fissure v, fente v
• Ingels: fissure, crevice
• Nederlandjs: reet g, kier g, spleet g
• Pruus: Spalt m, Ritze v
• Spaans: fisura v, grieta v
• Zweeds: spricka g, klyfta g, skreva g

reet ó /rè:t/

1. (plantje) Phragmites australis: 'n graasechtige saort mit 'ne sterke stengel die langs 't water grujtj
2. (meziek) 'n óngerdeil van e blaosinsterment gemaak oet bamboe
3. (meziek) alle instermenten inne fómfaar of de hermenie die e [2] höbbe

Aafbraeking

• reet

Aafleijinge

• reets, rete
• reetakkergaos, reetveldj
• rezerfreet, sókkerreet

Verwantje wäörd

• rietje

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	reet		rete	reten
	IPA	/rè:t/	/rè:d/	/rè:te/	/rè:ten/
dim.	sjrif	reetje	reetjen	reetjes
	IPA	/rè:ce/	/rè:cen/	/rè:ces/	/rè:cez/
dat.	sjrif	reet		rete	reten
	IPA	/rè:t/	/rè:d/	/rè:te/	/rè:ten/

[1]

Frans: roseau m Grieks (nuuj): καλάμι(el:) ó Ieslandjs: sef ó, reyr(is:) m Ingels: reed(en:)

Nederlandjs: riet ó Pruus: Schilf ó, Ried ó, Rohr ó Spaans: junco m, carrizo m, caña v Zweeds: säv g, vass g, rör ó

Reet ó /ré:t/

1. (plaatsnaam) 'n stad in Pruses

Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Reet" mit 'n houflètter.

Variaasje

• Reit

Aafbraeking

• Reet

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	Reet		—
	IPA	/ré:t/	/ré:d/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	Reet		—
	IPA	/ré:t/	/ré:d/	—

• Pruus: Rheydt ó
• Nederlandjs: Rheydt ó

reet /ré:t/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) inne vergangen tied van riete
2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) inne vergangen tied van riete

Aafbraeking

• reet

Net get anges gesjreve

• reedj, reetj

Variaasje

• †reit