NGC 1313

Date vum NGC 1313
Stärebild	Reticulum (Ret)
Positioun (Equinoxe: J2000.0)
Rektaszensioun	3h 18m 16,05s
Deklinatioun	-66° 29' 53,7"
Ausgesinn
Hubble-Sequenz	SB(s)d
Visuell Magnitude (visuell)	+9,1 m
Visuell Magnitude (B-Band)	+9,8 m
Wénkelduerchmiesser	9,2' × 7,2'
Flächenhellegkeet	13,5 mag/arcmin2
Physikalesch Daten
Gehéiert zu
Distanz	14 Millioune Liichtjoer
Routverrécklung	+0,001568 ± 0,000007
Heliozentrisch radial Relativ Vitess	470 ± 2 km/s
Absolut Hellegkeet
Absolutten Duerchmiesser	50.000 Liichtjoer
Mass	Sonnemassen
Katalogbezeechnungen
NGC 1313, PGC 12286, ESO 82-11, VV 436, AM 0317-664, h 2528, Dun 206, GC 695

Den NGC 1313 ass eng Balkespiralgalaxie am Stärebild Reticulum. Den NGC 1313 huet eng Hellegkeet vu +9,10 mag an eng Wénkelausdehnung vun 9,2 × 7,2 Bouminutten. An der Géigend vum NGC 1313 ass eng weider Balkespiralgalaxie, déi als NGC 1313A (Hubble-Typ SBb) bezeechent gëtt. Am NGC 1313 goufe bis elo zwou Supernovae gesinn, déi SN 1962M (Typ II-P) an SN 1987K (Typ IIb) genannt goufen.

D'Galaxie NGC 1313 gouf de 27. September 1826 vum schotteschen Astronom James Dunlop entdeckt.

Portal Astronomie

• Lëscht vun den NGC-Objeten
• Index-Katalog
• Messier-Katalog
• NGC-Katalog

• (en) Hubble Space Telescope
• (de) Atronews
• (de) Wissenschaft.de
• (de) GoBlack
• (en)+(de) Scienceticker
• (en) NGC 1313 Mounting evidence for middleweight black holes
• (en) XMM-Newton Image Gallery
• (en) Anglo-Australian Observatory
• (en) The Topsy-Turvy Galaxy (ESO)
• (en) Astronomy Picture of the Day
• (en) Antilhue – Chile
• (en) DSS Images for NGC 1300 through NGC 1399
• (en) SEDS
• (en) NASA/IPAC EXTRAGALACTIC DATABASE

Commons: NGC 1313 – Biller, Videoen oder Audiodateien