- SEMIRAMIS
- SEMIRAMISAssyriorum regina, Nini Regis uxor, ut quidam volunt, quae post viri obitum, quod intelligeret Assyrios gravate mulieris imperium passuros, dissimultô illus obitu, personam eius assumpsit, donec filius Ninus adolesceret, regnoque administrando, idoneus fieret. Iustinus, l. 1. c. 2. Conon aud Photium Narrat. 9. tradit Semiramim non uxorem Nini, sed filiam fuisse. Ait praeterea Iustinus, illam, concubitum cum a filio petiisset, ab eodem interfectam. A. M. 2038. secundum alios, 2090. Conon vero longe aliter. Scribit enim cum imprudens et ignara cum filio coisset, re cognitâ eidem nupsisse, et ex eo tempore licitum semper fuisse Persis commisceri matribus. Haec tantô libidinis ardore aestuâsse dicitur, ut post mariti mortem, non admiserit solum, sed etiam provocaverit ad Venerem plerosque ex suis militibus, qui formâ essent elegantiore, quos postea crudeliter necabat. Et quod omnium longe turpissimum est, equum ab eâ adamatum, usque ad coitum, Iuba testis est apud Plin. l. 8. c. 42. Fuit et iracundiâ tam vehementi, ut ei circa culrum corporis occupatae, quum nuntiatum esset, Babylonem defecisse, aestuans alterâ parte incomptâ ad eam expugnandam cucurrerit. Iuvenal. Sat. 2. v. 108.Quod nec in Assyria pharetrata Semiramis urbe,Maesta nec Actiacâ fecit Cleopatra carinâ.Ovidius 1. Amor. El. 5. v. 11.Qualiter in thalamos formosa Semiramis îsseDicitur, et multis Lais amata procis.Semiramis autem secundum nonnullos Ascalonita fuit, quae quartô locô apud Babyloniam annis 40. regnavit. De hac narratur, suam effigiem in lapide cuius longitudo 17. stadiorum esset, exsculpi iussisse, centumque sacerdotes statuisse, qui sollemni ritu atque pompâ eam venerarentur, variisque sacrificiis ei litarent ac si Numen aliquod divinum esset. Haec antecessit militiâ, triumphis, divitiis, victoriis omnes mortales. Ipsam urbem Babylonem maximam ex oppido fecit, ut magis dici possit illam aedificâsse, quam ampliâsse. Vide Babylon. Cum exspiravit, in columbam versa est: ideo abstinent Syri ab his avibus. Tribul. l. 1. El. 7. v. 17.Quid refram, ut volitet crebras intacta per urbesAlba Palaestino sancta columba Syro.Capello, quidem Semiramis non est columba; sed Hebraice Semiram, h. e. nomen meum est altum. At vero, quia Hesych. ait: Σεμίραμις περιςτερὰ ὄρειος Ε῾λληνιςτὶ, ideo Bochart. l. 2. Canaan, c. 11. vocem conflatam ex duabus Arabicis putat Sera scil et hemam, quarum illa montem, haec colmbam sonat. Columbâ etiam vexillum Babyloniroum insigniebatur, teste Diodor. Siculô, l. 2. quod insinuat Hieremias c. 25. v. ult. exhortans Hierosolymitanos, ut fugerent a facie irae columbae, i. e. Babyloniroum, quos columba, h. e. Semiramis, armorum ferociâ magis quam Ninus, instruxerat, Aquinas. Cavendum hîc, ait Voss. l. 1. Idolol. c. 23. Semiramim intelligas Nini uxorem. Nec enim Ninus uxorem eius nominis habuit, vel si sic dicta, alia saltem est, quae sic a Graecis celebratur, eaque annis iunior amplius mille. Melius Graecis ista norant Phoenices. Audiamus igitur Herennium Philonem Bybliensem, ex quo sic Stephanus, ubi de Babylone: Βαβυλῶνος ἀνδρὸς σοφοῦ, παιδὸς Βήλου σοφωτάτου, οὐχ᾿ ὡς Η῾ρόδοτος ὑπὸ Σεμιράμιδος, ταύτης γὰρ ἦν αραρχαιοτέρα ἔτε???ι χιλἰοις δύο ὡς Ε᾿ρέννιος, prout eum locum ex MSS. legi clarissimo Salmasio observatum. Nic. Lloyd. Itinera eius seu ductus eius intra Tanaim vel Iaxartem conclusi memorantur Plinio l. 6. c. 16. ubi de Alexandria, in ultimis Sogdianorum finibus conditâ ad Iaxartem: Arae ibi sunt ab Hercule ac Libero Patre constitutae, item Cyro et Semiramide et Alexandro, finis omnium eorum ductus ab illa parte terrarum, includente flumina Iaxarte. Craterem idemmemorat l. 33. c. 3. Cyrus devictâ Asiâ ---- reportavit et craterem Semiramidis, cuius pondus quindecim talenta colligebat. Apud eundem inter nobiles picturas Echionis numeratur Semiramis ex ancilla adipiscens regnum, l. 35. c. 10.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.