mensa
Appellatio pronuntiatusque
+/-mēnsa API: /ˈmeːn.sa/ (classice) - Syllabificatio phonetica: mēn·sa — morphologica: mens-a
Nomen substantivum
+/-mēns|a, -ae fem.
- √ Res supellectaria, tabula quae a pede vel pedibus suspenditur, in qua res ponuntur.
Declinatio
+/-| f. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | mēnsa | mēnsae | I |
| gen. | mēnsae | mēnsārum | II |
| dat. | mēnsae | mēnsīs | III |
| acc. | mēnsam | mēnsās | IV |
| abl. | mēnsā | mēnsīs | VI |
| voc. | mēnsa | mēnsae | V |
Progenies
+/-Translationes
+/-| Tabula quae a pedibus suspenditur | dilatare ▼ |
|---|
| Tabula quae a pedibus suspenditur | collabi ▲ |
|---|