Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]
Victionarium

cuniculus

Latine

+/-
 
Cuniculus
 
Cuniculus in horto villae Gregorianae quem Anien transfluit
Vicipaedia 
Vicipaedia
Vicipaedia articulum habet de cuniculo.

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /kuˈniːku.lus/(classice)
 API: /kuˈni.ku.lus/(ecclesiastice)
 API: (kə·nĭkʹ·yə·ləs)(modo Anglico)
Syllabificatio phonetica: cu·nī·cu·lus — morphologica: cunicul-us

Notatio

+/-

Secundum Aelianum, nomen est Ibericum. (De Natura Animalium, 13.)

Nomen substantivum

+/-

cŭnīcŭl|us, -ī masc.

  1. Una ex multis speciebus leporum parvorum, praecipue Europeaea (Oryctolagus cuniculus).
  2. Via subterranea, seu specus longus inter duo loca.

Declinatio

+/-
m. sing. plur.
nom. cunīculus cunīculī I
gen. cunīculī cunīculōrum II
dat. cunīculō cunīculīs III
acc. cunīculum cunīculōs IV
abl. cunīculō cunīculīs VI
voc. cunīcule cunīculī V

Dictiones collatae

+/-

Synonyma

  1. cunīculum

Dictiones derivatae

+/-

Progenies

+/-
Progenies dictionis “cuniculus”dilatare ▼
Progenies dictionis “cuniculus”collabi ▲
→ Graeca Antiqua κύνικλος ‎(kýniklos) = Neograece †κύνικλος ‎(kýniklos)
= Catalane conill
= Francogallica Antiqua conil → Anglice coney
= Hispanice conejo
= Italice coniglio → Neograece κουνέλι (el) ‎(kounéli)
= Lusitane coelho

Translationes

+/-
Animal ex speciebus leporum parvorumdilatare ▼
Animal ex speciebus leporum parvorumcollabi ▲
Via subterranea, seu specus longus inter duo locadilatare ▼
Via subterranea, seu specus longus inter duo locacollabi ▲

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
-106…-43		Titus Livius -58/+17 Quintus Curtius Rufus ca. 50Marcus Valerius Martialis 40-103 Guilelmus de Conchis Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class.class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Mihi plus visum est; sed praestabo sumptum nusquam melius posse poni. Cillonem arcessieram Venafro, sed eo ipso, die quattuor eius conservos et discipulos Venafri cuniculus oppresserat. —Epistolae ad Quintum Ciceronis [1][2]

class.

  • Operum fuit omnium longe maximum ac laboriosissimum cuniculus in arcem hostium agi coeptus. Quod ne intermitteretur opus neu sub terra continuus labor eosdem conficeret, in partes sex munitorum numerum divisit; senae horae in orbem operi attributae sunt; nocte ac die nunquam ante omissum quam in arcem viam facerent. —Ab urbe condita Titi Livii [3][2]

saec. I.

  • Perpetuus cuniculus iter praebet in campos ignotum nisi indigenis. At Alexander, quamquam angustias naturali situ munitas ac valida manu barbari tuebantur, tamen arietibus admotis munimenta, quae manu adiuncta erant, concussit fundisque et sagittis propugnantium plerosque deiecit. Quos ubi dispersos fugavit, ruinas munimentorum supergressus ad petram admovit exercitum. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [4][2]

saec. I.

  • Gaudet in effossis habitare cuniculus antris.
Monstravit tacitas hostibus ille vias. —Xenia M. Valerii Martialis [5][2]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

Cuniculus est via subterranea, per quam homo latenter incedit ab uno loco ad alium, et inde etiam quoddam animal cuniculus appellatur, quia scilicet habitat in cavernis terre, qui et cirogrillus dicitur. Hic autem cuniculos vocat integumenta, quia quemadmodum in cuniculis latent huiusmodi animalia, ita et in integumentis veritas quasi obscure continetur. —Die Fiktionalität im Höfischen Roman um 1200 von Gertrud Grünkorn. [6]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Secundo sicut in rebus naturalibus unaquaeque species est determinata ad maximum et minimum, siquidem oleaster nunquam ad molem olivae exurgit, cuniculus ad molem bovis, elephas ad montis magnitudinem, sed unaquaeque ex ipsis habet certam metam infra quam non extenuatur, et certam ultra quam non augetur; si ita est in totis, nimirum eodem pacto opus est esse in partibus, utpote si caput animalis non est quantumcunque, neque eius cerebrum, nasus et oculus non erit quantumcunque, ita vena, arteria, os et similia non erunt quantumcunque. —Libri physicorum Aristotelis explanati Iordani Bruni [7][2]
Fontes
  1. ↑ 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Quintum fratrem. (The Latin Library): Liber tertius. Ep. 1 [3] — cuniculus
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Vicicitatio: cuniculus.
  3. ↑ 3.0 3.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber V, caput 19, [10] — cuniculus
  4. ↑ 4.0 4.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber VIII. Capitulum II, [22] — cuniculus
  5. ↑ 5.0 5.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Universitas Turicensis): Liber Xenia. 13 Cuniculi, versus LX — cunniculus
  6. ↑ 6.0 6.1 Die Fiktionalität im Höfischen Roman um 1200 von Gertrud Grünkorn, p. 63, Wilhelm von Conches (Guilelmus de Conchis) Boethiuskommentar, manuscriptum Troyes 1331, fol. 69r, confer E. Jeaneau, Lectio philosophorum, p. 139
  7. ↑ 7.0 7.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Libri physicorum Aristotelis explanati. (Universitas Turicensis): Liber I. Cap. : Particulariter argumentatur contra Anaxagoram.  — cuniculus
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=cuniculus&oldid=214130"