Sinus Finnicus
Sinus Finnicus[1][2] (Finnice Suomenlahti; Estonice Soome laht; Russice Финский залив, tr. Finskij zaliv) est sinus maritimus in orientali Maris Baltici parte inter meridianum Finniae litus, occidentale Russiae litus, et septentrionale Estoniae litus situs.
Geographia
recensereSinus longitudo est 420 km et latitudo 70-130 km. Maxima altitudo est 121 m. Tota aquae superficies est circiter 29.5 milia km². Plus quam quinque menses anni derigescitur. Neva est maximum flumen quod in sinum effunditur; alia flumina sunt Luga, Narva, etc.
Insulae
recensereLitus boreale sinus Finnici insulis skär genere innumerosis abundat, sed et pars media et meridiana multas insulas habet, e.g.
Russia
recensere- Kotlin (ubi Stephanopolis urbs sita est),
- Robustam,
- Hogelandiam,
- Tutters[3] Maiorem et Minorem,
- Piscatores[3] Orientalem(ru) et Occidentalem,
- Roodhellam[3],
- Someram(ru)[3],
Estonia
recensereUrbes litorales
recensereVariae urbes oppidaque iacent ad litora huius sinus, quorum sunt, e.g.:
Notae
recensere- ↑ Philippus Ferrarius et Michael Antonius Baudrand, Novum lexicon geographicum, p. 172.
- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 Lucae Aurigarii Speculum nauticum super nauigatione maris occidentalis, Lugduni Batavorum 1586, pp. XII, 24.
Nexus interni
recensereNexus externi
recensere| Vicimedia Communia plura habent quae ad Sinum Finnicum spectant. |
| Situs geographici et historici: Locus: 59°50′0″N 26°0′0″E • OpenStreetMap • GeoNames • Thesaurus Getty • Store norske Lexikon • Большая российская энциклопедия |
- Accurata delineatio Sinus Finnici Cronstadio Petropolin usque..., a Matthaeo Seutter picta