Vada Sabatia
Vide etiam paginam discretivam: Vada (discretiva).
Vide etiam paginam discretivam: Vadum (discretiva).
Vada SabatiaRes apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 44°16′9″N 8°26′10″E
Numerus incolarum: 8 012
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Vado Ligure
Vada Sabatia: situs
Locus: 44°16′9″N 8°26′10″E
Numerus incolarum: 8 012
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Vado Ligure
Gestio
Procuratio superior: Provincia Savonensis
Geographia
Superficies: 23.79 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Bergecium, Quilianum, Savo, Spoturnum, Vicium-Portium
Territoria finitima: Bergecium, Quilianum, Savo, Spoturnum, Vicium-Portium
Coniunctiones urbium
Urbes gemellae: La Ravoire
Tabula aut despectus
Vada Sabatia[1][2] (alia nomina: Vadum,[1][3] Vadum Sabatium[3]) (Italiane: Vado Ligure) est oppidum Italiae et municipium, circiter 8 170 incolarum, in Regione Liguria ac in Provincia Savonensi situm. Incolae Vadorum Sabatium[4] Vadenses appellantur.
Insigne
[recensere | fontem recensere]
Sententia
[recensere | fontem recensere]Sententia urbis est: Non armis sed foedere ultra Vada Sabatia.
Clari cives
[recensere | fontem recensere]Ecclesia Catholica Romana
[recensere | fontem recensere]Fractiones, vici et loci in municipio
[recensere | fontem recensere]Fractiones
[recensere | fontem recensere]Porto Vado, Segno, Sant'Ermete, San Genesio, Valle di Vado.
Municipia finitima
[recensere | fontem recensere]Nexus interni
- Liguria (regio),
- Provincia Savonensis,
- Savo (urbs),
- Municipium Italiae.
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Vadam Sabatiam spectant. |
Pinacotheca
[recensere | fontem recensere]-
Collocatio finium municipii in Provincia Savonensi.
-
Palatium municipale.
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ 1.0 1.1 G. Casalis, Dizionario geografico storico-statistico-commerciale degli stati di S. M. il Re di Sardegna (Taurinis: Maspero, 1833-1856)}
- ↑ www.comune.vado-ligure.sv.it
- ↑ 3.0 3.1 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
- ↑ Plinius, Naturalis historia 3,48
 |