mekan

• IPA^(kilîd): /mɛˈkɑːn/
• Kîtekirin: me·kan

mekan nêr

1. cih, der, war, welat, herêm, mesken
   • Hînema ebserehu kebbere hînen we-seced
     Çi zeman û çi mekan û çi cihat û çi hudûd
     Çi meqadîr û tefasîl û hisab in çi 'eded — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

• mekanî

Ji erebî مَكَان‎ (makān).

mekan

1. cih, cî, der
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên cih hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}