hay

• IPA^(kilîd): /hɑːj/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: hay

hay mê

1. aga, zanîn, xeber, ageh, agah, enformasyon

   Hay ji xwe hebin. (Hay ji xwe hebin. Li xwe hişyar bin. Li xwe miqate bin.)
   Haya min jê nîne. (Ez qet nizanim. Min qet nebihîstiye.)

   • Gava ko ewan bihîstî mizgîn
     Hay dan bi tebayî xelq û xwazgîn
     Hindek 'ulema û hin di 'adil — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

• kurdî-erebî: های‎

• ha
• haj

   Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

• Deng (DYA)^ⓘ

hay

1. ka, giyayê hişk
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. borxî yê miselis
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

1. hey

hay

1. yan, an
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)