eyar

• IPA^(kilîd): /ɛˈjɑːɾ/
• Deng (Qers)^ⓘ
• Kîtekirin: e·yar

eyar

1. înyan, dirist, saz, rast, li gor pêwîstiyê

   Saet eyar kirin

• ayar (2)
• 'ayar
• 'eyar
• yar

Ji erebî عيار‎ ('iyar) ji aramî עיר‎ ('-y-r: çavdêrî lê kirin).

eyar nêr

• Deng (Qers)^ⓘ

1. postê pez va tê çêkirin toraq têdixin hundirê wê, çerm, pîst
   • Nazê li bin sêpîkê xweş hildike
     Nermê bi desta dike dew kil dike
     Meşka Nazê nermik e şeşçermik e
     Eyarê wê xavik e wek textik e
     Çavê Nazê şînik e çavwerdek e. — (Arşevîn, Nazya reben nazike [arşîv], Lotikxane.com, 11/2007)