hor

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
hor	hortir	herî hor hortirîn

hor

1. dilovan, dilnerm, mihrevan, bexşende, birehm, rehîm, rehman, piyar, şefîq, mişfîq
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. toj, tav, hetav
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• Taze kişandî xet bi xet
  Hor û fireşte kê we dîn
  Nazik û xob û sirşirîn — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

• horî
• hur
• hûr

• horane
• horî
• horîtî
• hortî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

hor nêtar

1. kilmûş, çilm
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên kilmûş hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

hor nêtar

1. zina
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên zina hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

hor

1. zina
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên zina hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

hor

1. kêm, bêrûmet
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)