hâl
Navdêr
[biguhêre]hâl
- rewş, timtel, hal (tevahiya mercên ku kesek an jî tiştekî ku tê de ye, an jî tevahiya wesfên wî kesî an wî tiştî)
- herkes hâline göre bir hediye verdi her kes li gor rewşa xwe diyariyek da
- hal (di şûna helwest û şêlê de)
- senin bu hâline bir anlam veremiyorum ez li rewşa te dinerim tu tiştî jê fêm nakim
- hal (ji bo dema ku em tê de ne)
- bu hâlde bir şey yapamam ez di vî halî de tiştekî nikanim bikim
- hal (di wateya pertav, taqet û mecal de)
- dışarıya çıkacak hâlim yok halê min tune ku ez derkevim derve
- (mecazî) hal û hewal
- başına ne hâller geldi ev çi hal û hewal bûn hatin serê wê
- irase, hal (cihê sergirtî ku lê tiştên wekî mêwe, zerzewat û qatix têrî fîrotin)
- hel, bişivîn, çareserî
- xistina ji ser text, ji text xistin