nan

•  IPA^(kilîd): /nʌːn/
• Kîtekirin: nan
• Deng (Bidlîs)^ⓘ

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	nan	nan
Îzafe	nanê	nanên
Çemandî	nanî, nên	nanan
Nîşandera çemandî	wî nanî	wan nanan
Bangkirin	nano	nanino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	nanek	nanin
Îzafe	nanekî	nanine
Çemandî	nanekî	naninan

nan nêr

1. (xwarin) Hevîrê pêjayî.
   • Sala ko paîzxêr zû bikeve pê re nagîhin kuta bikin, guşiyên genim dixin xaniyan. Nanê wan gelekî tamdare. — (Ronahî (kovar), ZAD Û GENIM, 1942)
   • Qet'a çu nebû ne xur ne xwabek
     Wan bîr nedihat-i nan û abek
     Ew hefte temam bûye gerdek — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)
   • Goya li nik wan şûm e, ewî nanê (ko) ibtida (destpêkê) dipêjin û ji tenûrê biderdikevitin ew naxwin. Goya herçî wî nanî bixutin jina wî dimiritin. — (Mele Mehmûdê Bayezîdî, Amadekar: Jan Dost Adat û Rusûmatnameê Ekradiye, Weşanxaneya Nûbihar, 2010, r. 105, ISBN 9789944360678)
2. xwarin, xwirak, xwaremenî, tişta/ê tê xwarin

• kurdî-erebî: نان‎
• kurdî-krîlî: нан

• xwarin

Hevreha soranî نان‎ (nan), kurdiya başûrî nan, lekî nan, hewramî nan, zazakî nan / non, farisî نان‎ (nan) (farisiya devkî نون‎‎ (nûn), tacikî нон (non), pehlewî 𐭭𐭠𐭭‎ (nan), belûçî نگن‎ (negen), partî n'g'n (neġn), peştûyî نغن‎ (neġen), ji zimanên îranî, bi îraniya kevn *nagna- (/negne-/).

Lubotsky peyva îranî bi peyva sanskrîtî नग्नहु (nagnahu: havên) ve girê dide û dibêje ku ew herdu ji proto-îranî ne. Lê mimkin e ku nan peyveke kevnar ya Rojhilata Navîn ya ji zimanekî ne-hindûewropî jî be, bidin ber sûmerî 𒃻 ([NINDA]). Di hîtîtî de jî peyv bi heman awayî hatiye qeydkirin lê nayê zanîn ka divê ew di hîtîtî de çawa were gotin/xwandin.

Peyva nan bi berfirehî di zimanên Hindistanê û Asyaya Navîn de jî heye lê ew ji zimanên îranî hatine wergirtin: ûrdûyî نان‎‎ (nan), hindî नान (nān), kirgîzî û qazaxî нан (nan), ozbekî non, oyxurî نان‎‎ (nan‎), çînî 饢 / 馕 (náng), nenetsî нянь (nyani)... Ji hindî peyv bi wateya cûreyek nanê rojhilatî bi awayê naan ketiye hemû zimanên ewropî jî.

Peyva nan dişibe hevreha xwe ya zimanên romî: latînî panis, spanî pan, fransî pain... lê ew û nan ne hevrehên hev in çunkî veguhastina N/P di peyvên din de peyda nabe.

Çavkanî:

• Chyet, Michael L. (2003): Kurdish-English Dictionary, Ferhenga Kurmancî-Inglîzî, Yale University Press.
• Horn, Paul. (1893): Grundriss der neupersischen Etymologie [Bingehê etîmolojiya farisî] (bi almanî). Strassburg
• Lubotsky, Alexander. Indo-Aryan inherited lexicon . University of Leiden.
• MacKenzie, David Neil, The dialect of Awroman (Hawraman-i Luhon) Grammatical sketch, texts, and vocabulary, Kommissionaer: Munksgaard (København), 1966
• Mayrhofer, Manfred (1992–2001): Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen [Ferhenga etîmolojî ya hindûaryayiya kevn] (bi almanî), Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag.
• Pokorny, Julius, Ferhenga etîmolojî ya hindûewropî ["Indogermanisches etymologisches Wörterbuch (bi almanî)"], Bern, 1959
• Tsabolov, R. L., Ferhenga etîmolojî ya zimanê kurdî ["Цаболов, Р. Л.: Эмцмолоƨцческцц̆ словарь курδскоƨо языка"], Moskova, 2001-2010

nan

2. niyan, danîn, bi cih kirin:

   pê lê nan ― dewisandin, pê lê kirin

   venan ― bi cih kirin

3. xwe kirin tiştek ku bi rastî wisa be, xwe şibandin, xwe bi awayekî halekî kirin, da ku xelkê bixapîne:

   Xwe li mirinî nan. ― Bi hawîyî miriyan kirin

   Xwe li gêjî nan. ― Bi hawîyî gêjan kirin

Bo agahiyên berfirehtir binêrin: niyan.

nan

1. nan
2. xwarin

nan

1. nan, niyan, danîn

nan nêr

1. nan

• Deng (Fransa (Vosges))^ⓘ
• Deng (Fransa (Liyon))^ⓘ

nan

1. (devkî) na, ne, nexêr

nan

1. eger, heke

nan

1. di ... de

Ev peyv ji wergerên di ... de hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

nan

1. pîrê, dapîr
2. dayen, çavdêra zarokan
3. (kevnbûyî) xidam, carî
4. (kevnbûyî) serejin, mêrê jinane

nān

1. ne, na

nān

1. ne ti kes, ne çu kes

• Deng (Spanya (Barselona))^ⓘ

nan nêr

1. bejnbost

nan

1. ew (pirjimar), wan

nan nêr

1. (malbat) bav, bab

nan nêr

1. (malbat) bav, bab