Mihrab

 

Tembung mihrab asliné saka tembung kang ora ana gayutané karo agama, lan tegesé kamar kusus, kaya déné ruwang kanggo ndèlèh singgasana ing sawijining pura. Fath al-Bari (k. 458), mrayogakaké makana mihrab iku "panggonan kang paling kinurmatan kanggo para ratu" lan "panggonan kang utama, ing ngarep lan paling kinurmatan." Buku The Mosques in Islam (k. 213), minangka tambahan tumrap sumber-sumber ing basa Arab, nyuplik Theodor Nöldeke lan liyané mrayogakaké yèn mihrab iku asliné minangka ruwang singgasana.

Istilah mihrab diagem déning Muhammad kanggo njenengaké kamar pribadi panjenengané kanggo ngayahi ibadat. Kamar mau diparingi aksès menyang masjid kang dunungé ana ing sisihé kamar, lan Nabi lumebu masjid liwat kamar mau. Makna asli mihrab minangka kamar/ruwang kusus ing ngomah - tetep digunakaké ing kalangan kapitayan Yahudi, kang migunakaké mihrab kanggo ruwang ibadat pribadi.

Sajeroning amngsa kakuwasan kalifah Usman Ibn Affan (r. 644-656), mréntahaké masang tulisan ing témbok masjid ing Madinah supaya para jamaah gampang nengeri arahé kéblat. Nanging tandha tulisan mau mung wujud tandha lan témboké tetep rata. Sajeroning mangsa Al-Walid ibn Abd al-Malik (Al-Walid I, r. 705-715), masjid Nabawi di rénovasi lan (wāli) Madinah, Umar Ibn Abdul Aziz, mréntahaké nggawé ceruk kanggo nengeri témbok kéblat (kang nengeri arah kéblat), lan ing panggonan iki tulisan Usman dipasang.

Suwé-suwé, ceruk ing masjid mau dadi dingertèni déning umum minangka arah kéblat lan dadi salah sawijining kalengkapan ing masjid.

 

Saiki, ukuran Mihrab warna-warna, lumrahé dipaèsi nganggo ornamèn uparengga lan asring diripta kanggo mènèhi imprèsi minangka dalan ka Mekah.

• Masjid
• Masjid Nabawi
• Mimbar

• Islamic Art

Artikel ngenani Islam iki minangka artikel rintisan. Kowé bisa ngéwangi Wikipédia ngembangaké. d r b