fróðleikur

fróðleikur m (genitivo: fróðleiks)

1. sapienza, cultura

fróð | leik | ur

→ Pronuncia mancante. Se vuoi, aggiungila tu.

→ Etimologia mancante. Se vuoi, aggiungila tu.

• fróðleiksást
• fróðleiksfýsn
• fróðleiksmoli

• fróður

• Sverrir Hólmarsson, Christopher Sanders, John Tucker, Íslensk-ensk orðabók edizione online