Skrifletur

Til eru nokkrar gerðir leturs:

Stafróf nota yfirleitt eitt tákn fyrir hvert hljóð (til dæmis wikipedia). Dæmi: latneskt letur, grískt letur, georgíska stafrófið.

Abdsjad virkar eins og stafróf nema hvað að sérhljóð eru sjaldnast skrifuð. Lesandinn verður að þekkja orðið í útliti (til dæmis „wkpda“). Dæmi: arabískt letur, fönikískt stafróf, hebreska stafrófið.

Abúgídur byggjast fyrst og fremst á samhljóðum. Sérhljóðar gegna aukahlutverki en þeim má þó ekki sleppa (til dæmis WiKiPeDia). Dæmi: devanagari, baybayin, taílenskt letur.

Í slíkum kerfum stendur hvert tákn yfirleitt fyrir eitt athvæði (til dæmis (wi-ki-pe-dia). Dæmi: katakana, cree, línuletur B.

Hvert myndtákn stendur yfirleitt fyrir eina hugmynd (til dæmis [wiki]+[pedia] í tveimur táknum). Dæmi: kínversk tákn, híeróglýfur, fleygrúnir.

   Þessi grein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.