Hannibal Valdimarsson

Hannibal Valdimarsson (13. janúar 1903 – 1. september 1991) var einn umdeildasti og um leið litríkasti stjórnmálaleiðtoginn á vinstri kantinum á Íslandi um og upp úr miðri 20. öld. Hann var mikill baráttumaður fyrir réttindum verkafólks og trúði á nauðsyn sterkrar verkalýðshreyfingar. Hannibal var formaður í tveimur stjórnmálaflokkum, Alþýðuflokknum og Samtökum frjálslyndra og vinstri manna og kosningabandalaginu Alþýðubandalaginu. Hann var þó alla tíð eindreginn jafnaðarmaður. Hann barðist oft af kappi fyrir skoðunum sínum en þótti ekki alltaf auðveldur í samstarfi og var lítið gefinn fyrir málamiðlanir. Hannibal hóf þátttöku í pólitík á Ísafirði upp úr 1930 og varð fljótlega leiðtogi þeirra sem kallaðir voru "Ísafjarðarkratar" og þóttu mjög harðsnúnir og róttækir þó þeir ættu litla samstöðu með kommúnistum. Hannibal neitaði meðal annars að fylgja Héðni Valdimarssyni til liðs við kommúnista þegar Sósíalistaflokkurinn var stofnaður 1938. Hann var fyrst kosinn á þing 1946 fyrir Alþýðuflokkinn. Seinna klauf hann þó Alþýðuflokkinn og gekk til samstarfs við Sósíalistaflokkinn í kosningabandalagi 1956 sem forsvarsmaður Málfundafélags jafnaðarmanna. Þegar Alþýðubandalaginu var breytt úr kosningabandalagi í stjórnmálaflokk árið 1968 og hann sá fyrir að sósíalistar mundu ráða lögum og lofum í honum sagði hann skilið við fyrri samstarfsmenn og stofnaði nýjan flokk, Samtök frjálslyndra og vinstri manna. Hannibal var einnig forseti Alþýðusambands Íslands 1954 - 1971. Eftir að Hannibal hætti afskiptum af stjórnmálum gerðist hann bóndi í Selárdal í Arnarfirði og átti þar heima.