Barrviðarbálkur
| Barrtré | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||
| Vísindaleg flokkun | ||||||||
| ||||||||
| Undirættir | ||||||||
(áætlaður fjöldi tegunda í sviga) |
Barrtré eru tré af ætt berfrævinga (Pinophyta). Flest eru þau sígræn.
Barrskógabeltið eða taiga á erlendum málum, þekur stórt svæði á norðurhveli jarðar, aðallega í Rússlandi og Kanada. Tiltölulega fáar tegundir trjágróðurs þekja mikil svæði í norðlægum barrskógum. Þær eru af fjórum meginættkvíslum; lerki (Larix), greni (Picea), þinur (Abies) og fura (Pinus). Í Norður-Ameríku eru tvær tegundir af þin og tvær tegundir af greni ríkjandi en í Skandinavíu og vestur Rússlandi er skógarfuran (Pinus sylvestris) afar útbreidd. [2]
Stærsta tré í heimi, fjallarauðviðurinn (Sequoiadendron giganteum, áður þekkt sem risafura) er barrtré og einnig það hæsta; strandrauðviður (Sequoia sempervivens).[3]
Lýsing
[breyta | breyta frumkóða]Barrtré hafa löng og mjó, nálarlaga eða hreisturlaga laufblöð sem eru kölluð barr. Barrið er í raun upprúlluð laufblöð. Flest barrtré vaxa meira upp en til hliðar og eru því oft eins og keila í laginu. Barrtré þurfa ekki eins mikið vatn og lauftré og geta því vaxið þar sem lauftré þrífast ekki. Sumt barr hefur vaxkennda húð á yfirborðinu sem verndar það.
Barr inniheldur líka ýmis efni sem virka eins og frostlögur. Það þolir því vel kulda og flest barrtré halda því barrinu á veturna. Trén eru þess vegna græn á litinn allan ársins hring. Margar mismunandi gerðir eru til af barrtrjám.[4]
Á Íslandi eru fura, greni og lerki algengust. Lerki er sérstakt af því að það fellir barrið á haustin. Eina upprunalega barrtréð eftir síðustu ísöld á Íslandi er einir sem, ólíkt flestum öðrum barrtrjám, myndar ekki alvöru köngla. Ýmsar tegundir hafa verið reyndar í skógrækt.[5]
Listi barrtrjáa sem ræktuð hafa verið á Íslandi
[breyta | breyta frumkóða](Listinn er ekki tæmandi)
- Alaskasýprus
- Apahrellir
- Balkanfura
- Balsamþinur
- Bosníufura
- Bergfura
- Blágreni
- Broddfura
- Broddgreni
- Dáríulerki
- Degli
- Einir
- Gráfura
- Evrópulerki
- Fjallafura
- Fjallalerki
- Fjallaþinur
- Fjallaþöll
- Himalajaeinir
- Hvítgreni
- Hvítþinur
- Japanslerki
- Klettafura
- Kóreulífviður
- Lindifura
- Marþöll
- Mýralerki
- Nordmannsþinur
- Rauðgreni
- Risalerki
- Risalífviður
- Rússalerki
- Sifjalerki
- Sitkabastarður
- Sitkagreni
- Stafafura
- Síberíulerki
- Síberíuþinur
- Svartgreni
- Sveigfura
- Ýviður
Tengt efni
[breyta | breyta frumkóða]Tilvísanir
[breyta | breyta frumkóða]- ↑ Christenhusz, Maarten J.M.; Reveal, James L.; Farjon, Aljos; Gardner, Martin F.; Mill, Robert R.; Chase, Mark W. (2011). „A new classification and linear sequence of extant gymnosperms“ (PDF). Phytotaxa. 19: 55–70.
- ↑ http://www.visindavefur.is/svar.php?id=51435
- ↑ http://www.visindavefur.is/svar.php?id=676
- ↑ „Geymd eintak“. Afrit af upprunalegu geymt þann 5. mars 2016. Sótt 13. ágúst 2015.
- ↑ „Geymd eintak“. Afrit af upprunalegu geymt þann 24. janúar 2018. Sótt 13. ágúst 2015.
- ↑ „Geymd eintak“. Afrit af upprunalegu geymt þann 24. janúar 2018. Sótt 13. ágúst 2015.