Nicolás Maduro

Nicolás Maduro
Forseti Venesúela
Núverandi
Tók við embætti 8. mars 2013
Varaforseti	Jorge Arreaza Aristóbulo Istúriz Tareck El Aissami Delcy Rodríguez
Forveri	Hugo Chávez
Persónulegar upplýsingar
Fæddur	23. nóvember 1962 (1962-11-23) (62 ára) Caracas, Venesúela
Þjóðerni	Venesúelskur
Stjórnmálaflokkur	Sameinaði sósíalistaflokkur Venesúela
Maki	Adriana Guerra Angulo; Cilia Flores
Trúarbrögð	Kaþólskur
Börn	Nicolás Maduro Guerra
Undirskrift

Nicolás Maduro Moros (f. 23. nóvember 1962) er venesúelskur stjórnmálamaður sem hefur verið forseti Venesúela frá árinu 2013. Hann var þar áður utanríkisráðherra í ríkisstjórn Hugo Chávez frá 2006 til 2013 og varaforseti frá 2012 til 2013.

Áður en Maduro hóf þátttöku í stjórnmálum vann hann sem rútubílstjóri en hann varð verkalýðsleiðtogi eftir að hann var kjörinn á venesúelska þjóðþingið árið 2000. Hann var útnefndur í ýmis embætti í ríkisstjórnum Chávez og varð loks utanríkisráðherra árið 2006. Hann þótti á þessum tíma „hæfasti stjórnandi og stjórnmálamaður í innsta hring Chávez“.^[1] Eftir að Chávez lést þann 5. mars 2013 tók Maduro við völdum og skyldum forsetaembættisins. Forsetakosningar voru haldnar þann 14. apríl sama ár og Maduro hlaut sigur með 50,62% atkvæða. Hann var formlega svarinn í embætti þann 19. apríl.^[2]

Maduro hefur stjórnað Venesúela með stjórnartilskipunum síðan 19. nóvember árið 2013.^[3][4][5][6] Á forsetatíð Maduros hefur efnahagsleg staða Venesúela versnað mjög og tíðni glæpa, fátæktar og hungurs hefur hækkað. Gagnrýnendur stjórnvalda hafa kennt efnahagsstefnu Chávez og Maduros um þróunina^{[7][8][9][10]} en Maduro hefur kennt „efnahagsstríði“ andstæðinga sinna um hana.^{[11][12][13][14][15][16]} Matarskortur leiddi til fjöldamótmæla sem brutust út árið 2014. Í mótmælunum létust 43 manns og vinsældir Maduros döluðu.^{[17][18][19][20]} Vegna óvinsælda Maduros vann stjórnarandstaðan meirihluta á þingi árið 2015 og áætlanir hófust um að víkja Maduro úr embætti árið 2016. Maduro heldur þó enn í völd með hjálp stjórnarinnviða sem eru honum trúir, þar á meðal hæstarétti og her landsins.^[17][18][21]

Stjórnarkreppa hófst í Venesúela árið 2017 þegar hæstiréttur svipti þjóðþingið valdi sínu. Maduro kallaði eftir því að stjórnarskrá ríkisins yrði samin upp á nýtt. Stjórnlagaþing var kjörið árið 2017 til að rita nýju stjórnarskrána og var að mestu leyti skipað stuðningsmönnum Maduros.^[22][23] Þann 20. maí 2018 var Maduro endurkjörinn í forsetaembættið, en eftirlitsmenn litu flestir á kosningarnar sem sýndarkosningar^[24][25] auk þess sem kjörsókn var hin lægsta í nútímasögu Venesúela.^[26]

Líkt og Chávez hefur Maduro verið sakaður um gerræðislegt stjórnarfar^[27] og fjölmiðlar hafa lýst honum sem einræðisherra, sérstaklega eftir að hann svipti þingið völdum sínum.^{[28][29][30][31]} Eftir kosningar stjórnlagaþingsins árið 2017 settu Bandaríkin viðskiptaþvinganir á Venesúela, frystu eignir Maduros í Bandaríkjunum og bönnuðu honum að koma til Bandaríkjanna.^[32] Mörg önnur ríki í vesturheimi og Evrópu neituðu að viðurkenna stjórnlagaþingið og lögmæti endurkjörs hans til forseta.

Maduro hóf formlega annað kjörtímabil sitt sem forseti í byrjun ársins 2019. Þar sem miklar efasemdir ríkja um lögmæti kosninganna hefur stjórnarandstaðan hins vegar neitað að viðurkenna stjórn Maduros. Forseti löggjafarþingsins, Juan Guaidó, lýsti sjálfan sig forseta landsins til bráðabirgða þann 23. janúar 2019 og sagðist ætla að leiða starfsstjórn fram að nýjum kosningum.^[33] Maduro neitaði að láta af völdum en mörg erlend ríki, meðal annars Bandaríkin, Kanada, Brasilía og Kólumbía, viðurkenndu Guaidó fremur en Maduro sem lögmætan forseta Venesúela á næstu árum.^[34]