Papers by Ramona Racovita
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Drafts by Ramona Racovita
Un adevărat maestru spiritual nu are nimic de învăţat pe alţii în sensul cunoscut al cuvântului, ... more Un adevărat maestru spiritual nu are nimic de învăţat pe alţii în sensul cunoscut al cuvântului, nu are nimic de dat sau de adăugat ţie, cum ar fi o informaţie nouă, credinţe sau reguli de comportament. Singura funcţie a unui maestru este de a te ajuta, să dai deoparte ceea ce te separă de adevărata fiinţă care eşti deja şi de ceea ce ştii deja în adâncul sufletului tău. Maestrul spiritual este aici pentru a descoperi şi revela ţie acea dimensiune din adâncul fiinţei tale care, de asemenea, este o stare de pace, de linişte. Dacă vei căuta la maestrul spiritual sau în această carte idei stimulatoare, teorii, credinţe, discuţii intelectuale, atunci vei fi dezamăgit. Cu alte cuvinte, daca vei căuta hrană pentru minte, nu vei găsi aşa ceva. Şi vei pierde chiar esenţa învăţăturii, esenţa acestei cărţi care nu constă din cuvinte, ci din interiorul tău. E bine să-ţi aminteşti aceasta, să o simţi, în timp ce citeşti. *** Cuvintele nu sunt altceva decât indicii. Ceea ce arată ele nu se găseşte în domeniul gândurilor, ci este o dimensiune din interiorul tău, care este mai adâncă şi infinit mai profundă decât gândul. O pace vibrant de vie, este una dintre caracteristicile acestei dimensiuni. Aşa că ori de câte ori simţi că te cuprinde o pace adâncă în timp ce citeşti, cartea îşi face efectul şi îşi îndeplineşte funcţia ei de profesor al tău. Îţi aminteşte de cine eşti şi îţi arată drumul spre casă. *** Nu este genul de carte pe care să o citeşti din scoarţă în scoarţă şi apoi să o dai deoparte. Trăieşte cu ea. Deschide-o frecvent. Şi mai ales, pune-o jos cât mai des. Sau petrece-ţi mai mult timp ţinând-o în mână, decât citind-o. Mulţi cititori vor simţi nevoia să se opreasă din lectură după fiecare paragraf, să facă o pauză, să reflecteze, să fie liniştiţi. Este întotdeauna mai de ajutor şi mai important să te opreşti din citit decât să continui lectura. Permite cărţii să-şi îndeplinească misiunea, să te trezească din vechile obiceiuri ale minţii tale, care se repetă şi te condiţionează ca mod de a gândi. *** Forma sub care s-a tipărit această carte poate fi privită ca o revenire în prezent a celor mai vechi forme de a înregistra lecţiile despre spiritualitate, sutrele Indiei antice. Sutrele sunt indicatoare puternice ale adevărului sub forma aforismelor sau zicerilor scurte cu puţin conţinut conceptual. Vedele şi Upanişadele sunt învăţături sacre vechi înregistrate sub forma sutrelor, cum sunt cuvintele lui Buddha. La fel sunt zicalele şi parabolele lui Isus, scoase din contextul lor narativ sunt asemenea sutrelor, la fel sunt şi învăţămintele conţinute în Tao Te Ching, cartea înţelepciunii antice chineze. *** Avantajul sutrelor constă în forma lor concisă. Nu solicită "mintea gânditoare" mai mult decât este necesar. Ceea ce nu spun, doar sugerează, indică, este mult mai important decât ce spun.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Fiinţa umană bâjbâie în întuneric. Ea este asemenea unei case în care nu mai străluceşte nici cea... more Fiinţa umană bâjbâie în întuneric. Ea este asemenea unei case în care nu mai străluceşte nici cea mai mică flacără, asemenea unei case pierdute în ceaţă. Ceva s-a stins din interiorul ei. Cu toate acestea, focul se poate aprinde din nou din cenuşă. Ca o corabie aflată în derivă, omul şi-a uitat destinaţia, nu mai ştie ce să facă. Totuşi, cunoaşterea-acum moartă-poate fi reînviată din nou în sufletul său. Nu trebuie să ne lăsăm copleşiţi de disperare. Cu cât noaptea este mai profundă, cu atât zorii sunt mai aproape. Lumea va cunoaşte o renaştere spirituală, un nou tip de fiinţă umană se va naşte, iar noi suntem martorii durerii acestei veniri la viaţă. Căci această cunoaştere spirituală nu se va produce decât prin intermediul nostru. Nimeni nu se poate limita la un rol de gură-cască, deoarece trebuie să ne năştem din noi înşine; renaşterea trebuie să aibă loc în fiecare din noi. Soarele inimii nu se va ridica decât dacă ne umplem de lumină, această responsabilitate ne revine. Noi suntem cu toţii elementele edificiului de mâine, noi suntem razele astrului care se va manifesta. Fiecare bărbat, fiecare femeie este un creator, o creatoare. Însă a vorbi despre viitor înseamnă a greşi. Prezentul este cel pe care trebuie să-l reanimăm şi propria noastră fiinţă este cea pe care trebuie să o creăm. Cum să creăm o umanitate dacă noi nu ieşim mai întâi din starea noastră incertă? Individul este baza societăţii, şi prin intermediul lui are loc orice evoluţie şi orice revoluţie. Iată de ce vă adresez o chemare. Treziţi-vă, vă rog. De ce nu îndrăzniţi să recunoaşteţi că viaţa voastră este sumbră, obscură plictisitoare? Ea nu are nici o savoare, şi ea nu poate fi altfel. Orice bucurie este interzisă unei inimi tulburate, neliniştite. De unde vine acest sentiment de inutilitate şi de descurajare, când în realitatea viaţa voastră este o sursă infinită de plenitudine? Voi sunteţi pierduţi, dezorientaţi. A vegeta, a exista fizic fără nimic în plus, nu înseamnă a trăi, ci a aştepta moartea. Cum să ne simţim în largul nostru? Cum să ne bucurăm de faptul de a exista? Repet: este imposibil să scăpaţi de coşmarul pe care îl luaţi drept realitate. Calea
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Introducere Cu mii de ani în urmă omul nu era atât de ştiutor de cele ce se află în jurul lui şi ... more Introducere Cu mii de ani în urmă omul nu era atât de ştiutor de cele ce se află în jurul lui şi de legile care conduc materia. Trăia o viaţă simplă în mijlocul naturii, muncind din greu pentru a-şi agonisi cele necesare traiului. Dar tocmai prin faptul că era lipit de natură avea mereu înaintea ochilor măreţia muntelui, auzea vuietul codrilor, se îmbăta de splendoarea răsăritului soarelui şi noaptea îl fascina bolta înstelată a cerului. Această nemărginire, această splendoare năştea în mintea lui întrebări şi sufletul său descoperi mai târziu pe Autorul lor: o Forţă infinită, o Voinţă infinită, o Înţelepciune infinită-Tatăl Ceresc, Creatorul a tot ce ştim şi nu ştim, a ceea ce vedem şi nu vedem. Înfrigurat, temător, plin de respect, îşi înălţă el ruga către Cel Atotputernic, să-l lumineze, să-l apere, să-l ierte. Şi aşa secolele s-au înşirat şi omuJ a intrat în legătură cu Puterile din spaţiu şi s-a bucurat în simplitatea cunoştinţelor lui, de fericirea de a auzi vocea Cerului, de a fi povăţuit, condus şi ridicat la Lumină. Pe măsură ce omul se ridica în cunoaşterea materiei şi afla tot mai mult din legile care o conduc, cu cât viaţa lui se îndepărta de natură îndreptându-se tot mai mult spre sate şi oraşe, cu cât traiul lui devenea mai abundent şi mai luxos, cu atât mintea lui era mai distrată, până când a pierdut complet contactul cu Cei ce conduc viaţa şi ordinea în univers. Iniţial era conştient de existenţa unei lumi invizibile cu care intra în relaţie, dar mai târziu nu-şi mai aduse aminte de ea, materialismul copleşindu-l cu desăvârşire. Cu toată suferinţa, cu toată dragostea şi lumina pe care a semănat-o pe pământ Fiul iubit al Tatălui ceresc, omul tot nu a devenit mai bun, mai iubitor de aproapele lui. Răul lua proporţii din ce în ce mai mult. Aşadar, către mijlocul secolului trecut, cu învoirea Celui Atotputernic, din lumea invizibilă se coborâră spiritele celor morţi, manifestându-se printre oameni prin diferite mijloace. Misterele sanctuarelor orientale au reînviat, fenomenele oculte din Evul Mediu s-au reînnoit-se născu spiritismul. La început manifestările erau inferioare: mesele se învârteau ca într-un dans nebun, obiectele se mişcau de la un loc la altul fără să fie atinse, zidurile vibrau, mobilele trosneau şi loviturile se auzeau în diferite obiecte şi în podea. Existau o serie de fenomene, e drept vulgare, dar nu mai puţin convingătoare, potrivit timpului şi stării de spirit pozitive a societăţii moderne. Aceste fenomene vorbeau simţurilor, pentru că ele sunt porţile care duc la înţelegere. Aceste impresii deşteaptă în om surpriza, îl împing la cercetare şi mai apoi aduc convingerea. După o perioadă de fenomene grosolane, aceste manifestări îmbracă o nouă înfăţişare. Loviturile se ordonează, urmând după un alfabet convenţional stabilindu-se astfel comunicări inteligente. De acum lumea invizibilă intră în comunicare cu lumea terestră şi omul este zguduit în cunoştinţele şi în
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Aceste regimuri sunt adevărate medicamente naturale. Ele trebuie urmate fără a modifica ceva, alt... more Aceste regimuri sunt adevărate medicamente naturale. Ele trebuie urmate fără a modifica ceva, altfel li se schimbă structura şi nu mai au efectul scontat. Am enumerat regimurile urmate de mine, numărul celor concepute de Valeriu Popa fiind mai mare (59). Au fost folosite abrevierile: A.R.-alimente recomandate; A.I.-alimente interzise. Produse lactate: brânză dulce, smântână, unt de ţară, lapte de ţară nefiert sau proaspăt prins. Băuturi alcoolice: vin de ţară, bere, în cantităţi mici (maximum un pahar). Este exclusă tăria. Condimente: ghimbir, dafin, mărar, pătrunjel, tarhon, chimen, busuioc. coriandru, leuştean, piper moderat etc.-nu condimente iuţi ca: muştar, ardei iute etc. Cafea: cicoare. Untură: slănină crudă în cantitate foarte mică (o bucăţică cât unghia). Ouă: 2 gălbenuşuri pe săptămână.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Uploads
Papers by Ramona Racovita
Drafts by Ramona Racovita