Ռուբեն Հովնաթանյան

1964 թվականին ավարտել է Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտը։ Ուսանողական տարիներից մասնակցել է հանրապետական և համամիութենական ցուցահանդեսների, ավելի ուշ՝ միջազգային ցուցահանդեսների՝ Ֆրանսիայում, ԱՄՆ-ում, Պորտուգալիայում, Հունաստանում, Ռուսաստանում^[1][2]։ Ստեղծագործությունները պահվում են Հայաստանի ազգային պատկերասրահում^[3], Երևանի Ժամանակակից արվեստի թանգարանում, Հայաստանի և արտերկրի բազմաթիվ մասնավոր հավաքածուներում։

1970-1982 թվականներին Հ. Հակոբյանի, Մ. Գյուրջյանի, Գ. Սմբատյանի և այլոց հետ աշխատել է խճանկարային մոնումենտալ կոմպոզիցիաների վրա՝ Ջերմուկում, Ստեփանավանում, Գյումրիում, Սևանում^[4] 1992 թվականից ստեղծագործություններում հայտնվում են աստվածաշնչյան սյուժեներ՝ «Խորհրդավոր ընթրիք», «Ողբ առ Քրիստոս» «Ավետում» և այլն։ Ստեղծագործել է թեմատիկ հորինվածքի, դիմանկարի և բնանկարի ժանրերում։

• «Պատուհան», 1965-1979 թվականներ, շարք
• «Կեսօր», 1973 թվական

1988 թվականի երկրաշարժից հետո ստեղծել է հետևյալ կտավները՝

• «Ողբ», 1992 թվական
• «Խորհրդավոր ընթրիք», 1995 թվական
• «Ավետում», 1997 թվական

Հովնաթանյանի կերպարները բնորոշվում են մաքրության, արթնացումի, ցայգալույսի փոխհարաբերությամբ.

• «Հարդարվելիս», շարք, 1980-1989 թվականներ

1997 թվականին անհատական ցուցահանդես է ունեցել Լոս Անջելեսում։

1976 թվականին պարգևատրվել է ՀԼԿԵՄ պետական մրցանակով՝ «Հավերժական միություն», «Իմ քաղաքի շինարարները», «Կոլեգաներ», «Հաղթանակի օրը» աշխատանքների համար։