Ց

Ց, ց
Տեսակ	Հայկական այբուբենի տառ
Մեծատառ	Ց
Փոքրատառ	ց
Մասն է	Հայոց գրեր
Այբուբեն(ներ)	Հայերեն այբուբեն
Տեղը այբուբենում	33-րդ
Հնչույթ	ցո

Ց, ց (անունը՝ ցո), հայկական այբուբենի 33-րդ տառը։ Թվային արժեքն է՝ «6000»։ Ստեղծել է Մեսրոպ Մաշտոցը 405-406 թվականներին։ Միջնադարում օգտագործվել են «երկաթագիր», «գրչագիր», «նոտրգիր», «շղագիր» տառատեսակները^[1][2][3][4]։

• Կրկնակ ց-ով գոյականներ են՝

ցցապատնեշ

ցցվածք

սոցցանց (սոցիալական ցանց)

• Երկու կրկնակ ց-ով գոյական՝

սոցցանցցի` սոցցանցերում գրանցված, այնտեղ իր գործունեությունն իրականացնող անձնավորություն։

• Կրկնակ ց-ով են գրվում նաև իտալերենից փախառնված որոշ գոյականներ`

պիցցա

պալացցո, և այլն։

• Գործածվում է քաշի ցենտներ (=100կգ) միավորը նշանակելու համար` ց։

Յունիկոդում ներկայացված է՝

• մեծատառ՝ «Ց». U+0551
• փոքրատառ՝ «ց». U+0581

Արլ.	Արմ.
Dots 1356	Dots 2346