Է

Է, է
Տեսակ	Հայկական այբուբենի տառ
Մեծատառ	Է
Փոքրատառ	է
Մասն է	Հայոց գրեր
Այբուբեն(ներ)	Հայերեն այբուբեն
Տեղը այբուբենում	7-րդ

Է, է, (անվանում։ է), հայկական այբուբենի 7-րդ տառը։ Թվային արժեքը՝ «7»։ Ստեղծել է Մեսրոպ Մաշտոցը 405 - 406 թվականներին։ Միջնադարում օգտագործվել են «երկաթագիր», «գրչագիր», «նոտրգիր», «շղագիր» տառատեսակները^[1][2][3][4]։

Է տառը նաև գոյական անուն է, որպես արմատ է ծառայում մի շարք բառերի համար՝

• Գոյականներ`

էություն

մանրէ

• Բայեր`

էանալ

անէանալ

• Ածականներ`

էական

Dots 15

Յունիկոդում ներկայացված է`

• մեծատառ՝ «Է». U+0537
• փոքրատառ՝ «է». U+0567